пракуро́р, ‑а,
1. Асоба, якая ажыццяўляе нагляд за дакладным выкананнем законаў.
2. Дзяржаўны абвінаваўца ў судовым працэсе.
[Ад лац. procurare — клапаціцца.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пракуро́р, ‑а,
1. Асоба, якая ажыццяўляе нагляд за дакладным выкананнем законаў.
2. Дзяржаўны абвінаваўца ў судовым працэсе.
[Ад лац. procurare — клапаціцца.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыспе́шаны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ражо́нчык, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рант, ‑а,
Вузкая палоска скуры па краях абутку, да якой прышываюцца адначасова падэшва і верх абутку.
[Ням. Rand.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сіпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Гаварыць сіпатым голасам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трася́нка, ‑і,
Стрэсенае сена з саломай, якое ідзе на корм жывёле.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хлуд, ‑у,
Дробны хвораст, вецце.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цві́ркаць, ‑ае;
Тое, што і цвыркаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цясля́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць;
Выконваць цяслярскія работы, займацца рамяством цесляра.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чарнано́гі, ‑ая, ‑ае.
1. У якога чорныя ногі; з чорнымі нагамі.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)