чу́вствоваться
1. (ощущаться, восприниматься чувствами, становиться заметным) адчува́цца;
в ней чу́вствуется больша́я любо́вь к лю́дям у ёй адчува́ецца вялі́кая любо́ў да людзе́й;
чу́вствуется боль в коле́не адчува́ецца боль у кале́не;
во всём чу́вствовалось приближе́ние весны́ ва ўсім адчува́лася набліжэ́нне вясны́;
2. безл. адчува́цца;
чу́вствуется, что учени́к не по́нял объясне́ния учи́теля адчува́ецца, што ву́чань не зразуме́ў тлумачэ́ння наста́ўніка;
3. страд. адчува́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
вылуча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да вылучыцца.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выразна праяўляцца, выступаць. Дзве тоўстыя чорныя касы цяжка спадаюць на спіну і здалёк вылучаюцца на чырвоным шоўку блузкі. Васілевіч. На суровым твары [вартаўніцы] была туга, боль, ад чаго яшчэ выразней вылучаліся маршчыны. Гурскі.
3. Зал. да вылучаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адагрэ́ць, ‑грэю, ‑грэеш, ‑грэе; зак., каго-што.
Вярнуць страчанае цяпло, нармальны стан. Была восень, абодва [Аляксей з таварышам] у трасучым кузаве намерзліся так, што пасля маці таварыша ніяк не магла адагрэць іх чаем. Мележ. // перан. Чуласцю, ласкай супакоіць, суцешыць. Цёплая рука жанчыны адагрэла, растапіла застыглыя камяком пад горлам боль і слёзы, і яны прарваліся. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абці́хнуць, ‑не; пр. абціх; ‑ла; зак.
Разм.
1. Паслабець у дзеянні, сіле (пра стыхійныя з’явы). Гром абціх. Мяцеліца абціхла.
2. Стаць цішэйшым; паслабець (пра гукі, шум, боль і пад.). Страляніна абціхла. // перан. Трохі супакоіцца; улегчыся. Аднак, калі трохі абціхла шуміха вакол гэтай справы, Таня і Вера наладзілі сістэматычную перапіску з Надзяй. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bellyache
[ˈbelieɪk]
1.
n.
1) боль жывата́
2) Sl. прычы́на для нарака́ньня; кры́ўда f., жаль -ю m.
2.
v.i.
бурча́ць, нарака́ць, ска́рдзіцца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
exasperate
[ɪgˈzæspəreɪt]
v.t.
1) злава́ць, раздражня́ць
2)
а) выкліка́ць го́рыч, пагарша́ць (благо́е адчува́ньне, хваро́бу, боль)
б) паглыбля́ць, узмацня́ць (варо́жасьць, лю́тасьць), разьвярэ́джваць (ра́ну)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
gripe
[graɪp]
v.t.
1) хапа́ць, схапля́ць; прышчамля́ць, прыціска́ць
2) прыгнята́ць; прычыня́ць боль
3) злава́ць
4) спрычыня́ць су́таргі стра́ўніка
5) informal мець жаль
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
harm
[hɑ:rm]
1.
n.
1) шко́да, стра́та f.
2) зло n.; кры́ўда f.; несправядлі́васьць f.
2.
v.t.
нано́сіць боль, кале́чыць, шко́дзіць, кры́ўдзіць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
sting1 [stɪŋ] n.
1. джа́ла (насякомага)
2. bot. пяку́чы валасо́к
3. во́стры боль, уку́с (камара, пчалы і да т.п.), апёк (крапівою)
♦
a sting in the tail infml са́мае непрые́мнае – у канцы́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
то́ргаць
1. zúpfen vt; rücken vt (рухаць); zíehen* vi (за што-н an D);
2. (пра боль):
у мяне́ то́ргае па́лец ich habe ein Réißen im Fínger
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)