перадумаць, ✂; зак.

  1. Падумаўшы, змяніць намер.

    • Хацеў зайсці да знаёмага, але перадумаў.

  2. што, пра што, аб чым і без дапаўнення.

    • Падумаць пра многае або многа разоў.
    • Многа прыйшлося п. за апошні час.

|| незак. перадумваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

least

[li:st]

1.

adj.

найме́ншы

2.

n.

найме́ншае -га n.

at (the) least — прына́мся, прына́мсі, са́ма ме́ней

not in the least — ані́

3.

adv.

найме́нш

last but not least — апо́шні, але ня ме́нш ва́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

prove [pru:v] v. (proved, proved or proven) 1. дака́зваць, даво́дзіць;

They said I wouldn’t succeed, but I proved them wrong. Яны сцвярджалі, што я не даб’юся поспехаў, але я даказаў, што яны памыляліся.

2. выпрабо́ўваць, правяра́ць

3. ака́звацца, праяўля́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ізато́пы

(ад іза- + гр. topos = месца)

разнавіднасці атамаў аднаго і таго ж хімічнага элемента, якія маюць аднолькавую колькасць пратонаў, але розны лік нейтронаў і адрозніваюцца масай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

канцэптуалі́зм

(ад с.-лац. conceptualis = паняційны)

кірунак у сярэдневяковым наміналізме, які адмаўляў існаванне агульных паняццяў незалежна ад адзінкавых рэчаў, але прызнаваў іх існаванне ў розуме суб’екта.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

энгармані́зм

(ад гр. enarmonios = злучаны ў гармонію, ад en = у, на + harmonia = сугучнасць)

атаясамліванне гукаў (інтэрвалаў, акордаў і інш.), якія маюць аднолькавую вышыню, але розную назву.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Бурды́р ’пухір, вадыр; бурбалка’. Відавочна, асіміляцыяй з бурды́ль (гл.). Але, паколькі паходжанне бурды́ль не вельмі яснае, не выключаецца, што ўсё ад нейкай гукапераймальнай асновы бурд‑ (параўн. рус. дыял. бурде́ть ’шумець (пра камароў)’, але з іншым суфіксам (‑ыр < *‑yrь).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Но́ўза ’соты, не занятыя мёдам, але прыгодныя’ (Шат.). Гл. паўза.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

натамі́цца, ‑тамлюся, ‑томішся, ‑томіцца; зак.

Утаміцца, змарыцца; змучыцца. Доктар так натаміўся за гэты дзень, што ледзь дабрыў дадому. Шамякін. За дзень мы натаміліся страшэнна, але гэта была прыемная стома. Скрыган. Да вечара працавалі ў рове, секлі апошнія.. елкі. Потым выцягвалі іх на вяроўках наверх. Натаміліся ўсе, але ніхто не скардзіўся. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трушо́к, ‑шку, м.

Разм.

1. Павольны бег. Адчуўшы моцную мужчынскую руку, буланы адразу ж бярэ на лёгкі, але спорны трушок... Сачанка.

2. у знач. прысл. трушко́м. Павольнай рыссю. Сем мяхоў — уся паклажа, Іншы конь трушком бы вёз. Непачаловіч. Конік перш бег трушком, але потым быў вымушаны перайсці на галоп. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)