саржаве́ць, ‑ее; зак.
Быць пераедзеным іржою. [Грасыльда:] — Дрот быў у агні, саржавеў, гнуўся, але дзе ты возьмеш што лепшае. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)