дайграва́нне і даі́грыванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дайграваць, даігрываць — дайграць, даіграць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дудзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дудзець, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ду́рыкі, ‑аў; адз. няма.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. дурыцца; свавольства. Хопіць дурыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аго́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. агольваць — агаліць (у 1, 2, 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адбіраць — адабраць ​1 (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адлёт, ‑у, М ‑лёце, м.

Дзеянне паводле дзеясл. адлятаць — адляцець (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адліва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адліваць — адліць (у 1–4 знач.); адліўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпіло́ўка, ‑і, ДМ ‑цы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адпілоўваць — адпілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адступа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адступаць — адступіць (у 1, 5, 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. запіраць — заперці (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)