Verbum

стабілізацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стабілізацыі, накіраваны на захаванне або дасягненне раўнавагі. Стабілізацыйныя гандлёвыя пагадненні.

стогра́дусны, ‑ая, ‑ае.

Які ўтрымлівае сто градусаў чаго‑н. або паказвае сто градусаў. Стоградусная тэмпература. Стоградусны тэрмометр.

сы́варатачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які адбываецца пасля ўвядзення сывараткі або выклікаецца яе ўвядзеннем. Сываратачная хвароба. Сываратачнае лячэнне.

таба́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак.

Спец. Веславаць назад для руху кармой уперад, для тармажэння або павароту лодкі.

таўсці́ць, ‑ціць; незак., каго.

Рабіць тоўстым або больш тоўстым, надаваць выгляд тоўстага чалавека. Новая ватоўка таўсціла хлопца.

традэска́нцыя, ‑і, ж.

Род травяністых раслін з роўнымі або паўзучымі сцёбламі; культывуецца як дэкаратыўная і хатняя расліна.

тэсіту́ра, ‑ы, ж.

Размяшчэнне гукаў у музычным творы адносна дыяпазону голасу або інструмента. Спяваць у сваёй тэсітуры.

[Іт. tessiture.]

фа́лінь, ‑я, м.

Спец. Трос на носе або на карме шлюпкі, якім яна прывязваецца да чаго‑н.

фі́дэр, ‑а, м.

Спец. Провад, які перадае электраэнергію на сілкавальныя пункты або злучае радыёперадатчык (прыёмнік) з антэнай.

[Англ. feeder.]

цеплаперада́ча, ‑ы, ж.

Спец. Цеплаабмен паміж двума цепланасіцелямі або іншымі асяроддзямі цераз цвёрдую сценку, якая іх размяжоўвае.