тэсіту́ра, ‑ы, ж.

Размяшчэнне гукаў у музычным творы адносна дыяпазону голасу або інструмента. Спяваць у сваёй тэсітуры.

[Іт. tessiture.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)