Прыцыга́р ’партсігар’ (Мат. Гом.). Пераробка слова партсігар (гл.) шляхам збліжэння да цыга́ра, цыга́рка (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
балаціро́ўка
(ад балаціраваць)
галасаванне шляхам апускання ў урну бюлетэняў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Вунянё ’вунь’ (Жд., 1), ву́нянё, у́нянё ’тс’ (капыл., Жыв. сл.). Больш празрыстую структуру дэманстрыруе палес. онёнё ’тс’, утворанае шляхам падваення ўказальнага прыслоўя онь (вонь) і ўказальнай часціцы о ў канцы; адпаведна вунянё з онёнё шляхам лабіялізацыі пачатковага о і пераходу другога галоснага ў я ў першым складзе перад націскам.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Лахады́м ’гуляка’ (гом., Мат. Гом.). Да лахаць і дыміць (гл.); утворана шляхам словаскладання (як куродым).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Лахтачы́на ’паніжанае месца’ (слонім., КЭС). Відавочна, лагтачына. Узнікла шляхам кантамінацыі лексем лагчына і лссгачына (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Ро́бушак, ро́бушок ’верабей’ (Сл. Брэс.). З ⁺воробушок шляхам усячэння пачатковых в‑, потым ‑о‑ як прыстаўных.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Су́пчык ’нягоднік’ (Юрч. Мудр.). Запазычанне вусным шляхам з рус. су́бчык ’тып’, памяншальнае ад субъект ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
зва́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.
Злучэнне металічных (радзей пластмасавых, шкляных, керамічных) частак шляхам сплаўлівання або пластычнага дэфармавання іх сутыкальных паверхняў. Дугавая зварка. Тэрмітная зварка. Газавая зварка. Аўтагенная зварка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
змурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.
Пабудаваць, узвесці шляхам кладкі (каменю, цэглы і пад.). Змураваць склеп. Змураваць каменную сцяну. □ Людзі ўсе хаўрусам, талакой змуравалі мост па-над ракой. Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́лічыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.
1. Знайсці шляхам вылічэння; вызначыць. Вылічыць агульны назоўнік дробаў.
2. Утрымаць пэўную суму пры выдачы грошай, недаплаціць за што‑н. Вылічыць з зарплаты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)