◎ Пе́трах ’вантробы’ (Янк. 1), ’страва са свіных трыбухоў’ (рэч., Мат. Гом.). Да палірахі (гл.). Адз. л. у лексемы пад уплывам рус. лотрах ’унутранасці жывата’. Гук ‑ė‑ мае, відаць, экспрэсны характар (параўн. петлах).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
фармірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак.
1. каго-што. Выпрацоўваць у каго-н. адпаведныя рысы характару, светапогляд і пад.
Ф. характар вучняў.
2. што. Ствараць, арганізоўваць (калектыў, клас, вайсковую часць і пад.).
Ф. атрад.
Ф. урад.
3. што. Састаўляць цягнік, счэпліваючы пэўным парадкам вагоны.
Ф. таварны састаў.
|| зак. сфармірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.
|| наз. фармірава́нне, -я, н. і фарміро́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.
|| прым. фарміро́вачны, -ая, -ае (да 2 і 3 знач.).
Ф. пункт.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
алармі́зм
(ад фр. alarme = трывога)
плынь у заходняй навуцы і грамадскай думцы, прадстаўнікі якой сцвярджаюць пра фатальны, катастрафічны характар уздзеяння чалавека на прыроду, яго асаблівую небяспеку для далейшага развіцця чалавецтва.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
arbitrary
[ˈɑ:rbətreri]
adj.
1) самаво́льны, адво́льны
arbitrary decisions — адво́льныя пастано́вы
2) капры́зны, няпэ́ўны; зьме́нлівы
an arbitrary character — капры́зны хара́ктар
3) дэспаты́чны
an arbitrary king — дэспаты́чны каро́ль
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
covert
[ˈkoʊvɜ:rt]
1.
adj.
скры́ты, скры́тны (хара́ктар), схава́ны, прыхава́ны, замаскава́ны
covert glances — по́зіркі крадко́м
2.
n.
1) патае́мнае ме́сца
2) за́расьнік -у m.
3) апярэ́ньне n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Агаро́д ’гарод’, укр. огород, рус. огород, польск. ogród сад пладовы’ да гарадзіць (гл.), а‑ прэфіксальнае. Арэал распаўсюджання гэтага інавацыйнага ўтварэння досыць абмежаваны. Інавацыя мае семантычны характар (параўн. серб.-харв. оград ’усё, што агароджана’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
character [ˈkærəktə] n.
1. хара́ктар; нату́ра;
a man of character чалаве́к з мо́цным хара́ктарам
2. уласці́васць, асаблі́васць
3. рэпута́цыя
4. персана́ж
5. асо́ба
6. лі́тара; іеро́гліф
7. comput. знак
♦
be in character with smth. адпавяда́ць чаму́-н.;
out of character неадпаве́дна
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Заквэ́цаць ’запэцкаць’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. заке́ўзаць ’тс’ (Сл. паўн.-зах.), рус. цвяр. заке́кать ’тс’. Фанетыка бел. слова ўказвае на экспрэсіўны ці запазычаны характар. Ці не звязана з лат. kvept, kvēpināt ’закурваць, закурадымліваць’? Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыльну́ць ’прыціснуцца, прыпасці’; перан. ’старанна ўзяцца за работу’ (Юрч.). Адзіная фіксацыя сведчыць, хутчэй, на карысць запазычання з рус. прильну́ть. На ненародны (г. зн. неспрадвечны) характар беспрэфіксальнага ільну́ть (гл.) звяртаў увагу яшчэ Карскі (1, 262).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
nature
[ˈneɪtʃər]
n.
1) прыро́да f.
2) нату́ра f., інсты́нкт -у m.
against nature — ненатура́льна, ненарма́льна
3) рэчаі́снасьць, сапра́ўднасьць, рэа́льнасьць f.
true to nature — зго́дна з рэчаі́снасьцю
4) хара́ктар -у m., нату́ра f.; уласьці́васьць f.
She is a gentle nature — Яна́ ма́е лаго́дны хара́ктар
good nature — дабраду́шнасьць, сардэ́чнасьць, лаго́днасьць f.
5) гату́нак -ку m.
by nature — па прыро́дзе (нату́ры, хара́ктары)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)