statek, ~ku

stat|ek

м. судна; карабель;

~ek handlowy — гандлёвае судна;

~ek żeglugi przybrzeżnej — кабатажнае судна;

~ek kosmiczny — касмічны карабель;

wsiąść na ~ek — сесці на карабель; падняцца на борт;

płynąć ~kiem — плысці на караблі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́садзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Сысці на зямлю (з судна, вагона, аўтамашыны і пад.). Высадзіцца з карабля на бераг. Пасажыры высадзіліся з аўтобуса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэ́йсерства, ‑а, н.

Плаванне асобнага судна або эскадры ў якіх‑н. водах з мэтай разведкі, аховы берагоў, нападу на варожыя судны і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесаво́з, ‑а, м.

Від транспарту (аўтамабіль, судна) для перавозкі лесу (у 2 знач.). Сумёты раскінуўшы ў гонкім бары, Вядзе лесавозы бульдозер. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Fáhrschiff

n -(e)s, -e паро́м, пераво́зачнае су́дна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

salvage​2 [ˈsælvɪdʒ] v.

1. ратава́ць ( судна ад пажару)

2. вырато́ўваць; выруча́ць;

salvage a marriage захо́ўваць сям’ю́;

salvagea patient ратава́ць хво́рага

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

двухпа́лубны марск Zwéideck-; mit zwei Decks;

двухпа́лубнае су́дна Zwéidecker m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разбо́йны räuberisch, Raub-, Räuber-;

разбо́йнае су́дна Räuberschiff n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

патру́ль, -я́, мн. -і́, -ёў, м.

Невялікая група ад воінскага падраздзялення, міліцыі, ад грамадскай аховы (ці ваеннае судна, самалёт) для нагляду за парадкам, за бяспекай у пэўным раёне.

Баявы п.

П. міліцыі.

Зялёны п. (па ахове лесу).

|| прым. патру́льны, -ая, -ае.

Патрульная служба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штурха́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Дэталь, прыстасаванне для падштурхоўвання чаго-н. (спец.).

Ш. клапана.

2. Дапаможны паравоз у хвасце цягніка або самаходнае судна, якое штурханнем рухае баржы (спец.).

3. перан. Чалавек, якому даручана падштурхнуць, паскорыць патрэбную ў дадзены момант справу (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)