недако́нчанасць, ‑і, ж.

Стан недакончанага; незавершанасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незако́нчанасць, ‑і, ж.

Стан незакончанага; незавершанасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрыка́янасць, ‑і, ж.

Разм. Стан непрыкаянага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымі́ранасць, ‑і, ж.

Стан прыміранага; заспакоенасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перако́шанасць, ‑і, ж.

Стан перакошанага ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́расыць, ‑і, ж.

Стан празмернай насычанасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяздо́мнасць, ‑і, ж.

Стан бяздомнага; беспрытульнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захмяле́нне, ‑я, н.

Стан захмялелага; ап’яненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шалудзі́васць, ‑і, ж.

Разм. Стан шалудзівага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпабіёз

(ад гіпа- + -біёз)

стан паніжанай жыццядзейнасці арганізмаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)