verflíegen

*

1.

vi (s)

1) зніка́ць, рассе́йвацца (пра пах, туман)

2) ху́тка прахо́дзіць (пра час, гнеў і г.д.)

2.

(sich) збіва́цца з даро́гі

(пра самалёт, птушку)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinfliegen

*

1.

vi (s)

1) залята́ць (унутр), заляце́ць

2) падлята́ць да аэрадро́ма; зніжа́цца на аэрадро́м

2.

vt выпрабо́ўваць (самалёт у палёце)

3.

(sich) набыва́ць лётны во́пыт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

квіто́к м. разм.

1. Fáhrschein m (e)s, -е (папяровы), Fáhrkarte f -, -n (кардонны);

бяспла́тны квіто́к Fréifahrkarte f;

ме́сячны квіто́к Mónatskarte f;

квіто́к на самалёт Flúgschein m (e)s, -е; Flúgticket n -s, -s;

2. гл. квітанцыя

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зні́зіцца сов.

1. (спуститься ниже) сни́зиться;

самалёт ~зіўся — самолёт сни́зился;

2. (уменьшиться) сни́зиться, пони́зиться; упа́сть;

тэмперату́ра ~зілася — температу́ра сни́зилась (пони́зилась, упа́ла);

3. (ослабиться, ухудшиться) пони́зиться;

4. (принизиться) умали́ться, сни́зиться;

значэ́нне яго́ рабо́ты не ~зілася — значе́ние его́ рабо́ты не умали́лось

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

board​2 [bɔ:d] v.

1. садзі́цца на карабе́ль/у самалёт/у цягні́к;

Flight 1255 for Paris is now boarding. Адбываецца пасадка на рэйс 1255 на Парыж.

2. (at/with) жыць і сталава́цца (у чыім-н. доме/у каго-н.)

board up [ˌbɔ:dˈʌp] phr. v. забіва́ць до́шкамі (дзверы, вокны і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

book​2 [bʊk] v.

1. зака́зваць біле́т (у тэатр, на самалёт і да т.п.); брані́раваць ме́сца (у гатэлі, рэстаране і да т.п.)

2. запраша́ць, ангажава́ць (спевака, лектара на пэўную дату)

3. infml уно́сіць каго́-н. у спіс за парушэ́нне пра́вілаў, зако́наў

book in [ˌbʊkˈɪn] phr. v. BrE зарэгістрава́цца (у гатэлі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

áufsteigen

* vi (s)

1) падыма́цца, зала́зіць

ein Gedánke stieg in mir auf — у мяне́ зарадзі́лася ду́мка

2) узлята́ць (пра самалёт)

3) атрыма́ць павышэ́нне

4) усхо́дзіць (пра сонца)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пло́скасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць плоскага.

2. Роўная, гладкая паверхня. // У геаметрыі — паверхня, якая мае толькі два вымярэнні і характарызуецца тым, што прамая лінія, праведзеная паміж любымі дзвюма кропкамі яе, поўнасцю сальецца з гэтай паверхняй.

3. перан. Пэўны погляд на рэчы, адносіны; пункт погляду, падыходу. Пытанне, па сутнасці, магло ставіцца ў дзвюх розных плоскасцях: ёсць ці няма наогул пралетарскай літаратуры. Перкін.

4. Спец. Крыло самалёта. [Ярохін] залез пад самалёт і, хаваючыся ад дажджу пад яго плоскасцямі, пачаў капаць нажом зямлю. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіру́нак, ‑нку, м.

1. Тое, што і напрамак (у 1 знач.). Самалёт Бурмакова ўзяў кірунак на поўнач. Шыцік. Тысячамі дарог і ў розных кірунках збягае вясною снегавая вада. Колас.

2. перан.; чаго або які. Шлях развіцця, накіраванасць якога‑н. дзеяння, з’явы і пад. Кірунак навуковай дзейнасці. Кірунак палітыкі. □ Загаварылі пра сям’ю, і гаворка адразу набыла іншы кірунак. Пальчэўскі.

3. Грамадская, навуковая, літаратурная і пад. плынь; школа, групоўка. Літаратурныя кірункі. □ Часцей матэрыялы пра творчасць Я. Купалы з’яўляліся ў друку левага кірунку. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зні́зіць, зніжу, знізіш, знізіць; зак., што.

1. Зменшыць вышыню чаго‑н., апусціць уніз, ніжэй. Знізіць самалёт над аэрадромам.

2. Зрабіць ніжэйшым, малым (ступень, велічыню, інтэнсіўнасць чаго‑н.); зменшыць. Знізіць цэны. Знізіць хуткасць. Знізіць патрабаванні. // Зрабіць ніжэйшым (якасць або значнасць, важнасць чаго‑н.). Знізіць літаратурнае майстэрства. // Зрабіць (гук, голас і пад.) ніжэйшым па тону, менш гучным. [Паненка] знізіла голас да шэпту: — Не хадзі, Казюня. Чарнышэвіч.

•••

Знізіць тон — пачаць гаварыць больш спакойна. Апанас знізіў тон і горача зашаптаў нешта Вадалею і Сучку. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)