распява́ць (den gánzen Tag) síngen* vi, vt; vor sich hín singen* (самому сабе)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

здаво́ленасць, ‑і, ж.

Стан здаволенага. [Назарэўскі] нёс цяпер у сабе радасную здаволенасць. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гармана́льны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца гармонам, змяшчае ў сабе гармон. Гарманальны прэпарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гліназёмісты, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе гліназём; з гліназёмам. Гліназёмісты цэмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бітуміно́зны, ‑ая, ‑ае.

Які ўтрымлівае ў сабе бітумы. Бітумінозныя пароды. Бітумінозныя сланцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадано́сны, ‑ая, ‑ае.

Які ўтрымлівае ў сабе ваду. Ваданосны гарызонт. Ваданосны пласт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадаро́дзісты, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе вадарод. Вадародзістыя металы. Вадародзісты бром.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азо́цісты, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сабе азот. Азоцістая кіслага. Азоцістыя злучэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухвуглякі́слы, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе дзве часткі вуглекіслаты. Двухвуглякіслая сода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ёдзісты, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе ёд. Ёдзісты калій. Ёдзістая соль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)