сепараты́зм, ‑у, м.

Імкненне да аддзялення, адасаблення. // У буржуазных шматнацыянальных дзяржавах — рух нацыянальнай меншасці за аддзяленне і ўтварэнне самастойнай дзяржавы або аўтаномнай вобласці.

[Фр. separatisme ад лац. separatus — аддзелены.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

uruchomienie

н. прывядзенне ў рух, пуск;

uruchomienie fabryki — пуск завода

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wprawić

зак. уставіць; управіць;

wprawić w ruch — прывесці ў рух

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

popędzać

незак.

1. падганяць, панукваць; прыспешваць;

2. прыводзіць у рух

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zwód, zwodu

м.

1. падманны рух; фінт;

2. уст. падман

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вызвале́нчы Befréiungs-; Fréiheits-;

вызвале́нчы рух Befréiungsbewegung f -, -en;

вызвале́нчая вайна́ Befréiungskrieg m -(e)s, -e, Fréiheitskrieg m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

пры́гарадны Vórort-;

пры́гарадны рух Vórortsverkehr m -(e)s; Náhverkehr m;

пры́гарадны цягні́к Vórortzug m -(e)s, -züge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

propulsion

[prəˈpʌlʃən]

n.

1) пасо́ўваньне, штурха́ньне n., рух напе́рад

2) ру́хальная сі́ла, ру́хальны штуршо́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

gesture​1 [ˈdʒestʃə] n.

1. жэст, рух (звыч. рукамі)

2. жэст, учы́нак;

as a gesture of fri end ship у знак сябро́ўства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Тапча́к ’род коннага прывода’, ’малатарня, што рухалася ад таптання валоў’ (Варл.), ’крупадзёрка’ (Мат. Гом.), тапта́к ’прымітыўны рухавік для рэзання сечкі’ (Скарбы), топчаны́ ’прылада для памолу зерня, што прыводзіцца ў рух коньмі’ (ПСл). Ад тапта́ць 1 (гл.), параўн. таптальная малатарня ’малатарня з драўляным колам, якое прыводзілася ў рух валамі ці коньмі, якія рухаліся на адным месцы’ (вілен., віц., Народная сельскагаспадарчая тэхніка беларусаў. Мінск, 1974, 69).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)