прыбы́тны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і прыбытковы (у 2 знач.). Пісаў яму Уласюк. «Паважаны дзядзька Андрэй! Калі Вы не маеце дужа прыбытных заробкаў, дык прыязджайце да нас: работа для Вас знойдзецца». Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самаана́ліз, ‑у, м.
Аналіз уласных учынкаў і перажыванняў. І можа зусім не варта гэтак корпацца ў сваёй душы, займацца такім самааналізам? Шамякін. Самааналізам пачуццяў займацца доўга не давялося. Закіпела работа на пераправе. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
агітацыйны Agitatións-, Áufklärungs-; agitatórisch;
агітацыйны плака́т Agitatiónsplakat n -(e)s, -e;
агітацыйная рабо́та Agitatiónsarbeit f -, Áufklärungsarbeit f, Überzéugungsarbeit f
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
schlámpig
a неаха́йны
éine ~ Árbeit — дрэ́нная рабо́та, халту́ра
~es Weib — неаха́йная жанчы́на
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Vórbereitung
f -, -en падрыхто́ўка, падрыхто́ўчая рабо́та [пра́ца]
die ~en tréffen* — рыхтава́цца, пача́ць [ве́сці] падрыхто́ўку
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
прыкармі́ць, ‑кармлю, ‑корміш, ‑корміць; зак., каго-што.
Даць якую‑н. дадатковую ежу, корм; падкарміць. — А ёй [Марылі] там дзецям есці наварыць — невялікая работа. Яшчэ і сваіх дзяцей там лепш прыкорміць. Чорны. // Даючы корм, прыманіць, прынадзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сло́ўнікавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да складання і выдання слоўніка (у 1 знач.). Слоўнікавы артыкул. Слоўнікавая работа. Слоўнікавае выдавецтва.
2. Які мае адносіны да слоўніка (у 2 знач.); лексічны. Слоўнікавы састаў мовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пра́ца ж.
1. труд м., рабо́та;
фізі́чная і разумо́вая п. — физи́ческий и у́мственный труд; физи́ческая и у́мственная рабо́та;
тво́рчая п. — тво́рческий труд; тво́рческая рабо́та;
вольнанаёмная п. — вольнонаёмный труд;
2. (целесообразная и общественно полезная деятельность) труд м.;
грама́дска неабхо́дная п. — обще́ственно необходи́мый труд;
падзе́л ~цы — разделе́ние труда́;
лю́дзі ~цы — лю́ди труда́;
гімн ~цы — гимн труду́;
умо́вы ~цы — усло́вия труда́;
3. (служба) рабо́та;
ме́сца ~цы — ме́сто рабо́ты;
зво́льніць з ~цы — уво́лить с рабо́ты;
4. (научное произведение) рабо́та, труд м.;
у яго́ шмат друкава́ных ~ц — у него́ мно́го печа́тных рабо́т (трудо́в);
надрукава́ць ~цу — напеча́тать рабо́ту (труд);
5. только мн. (научный журнал, сборник) труды́;
~цы інстыту́та — труды́ институ́та;
○ інспе́кцыя ~цы — инспе́кция труда́;
бі́ржа ~цы — би́ржа труда́;
◊ сізі́фава п. — сизи́фов труд
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
напе́радзе, прысл. і прыназ.
1. прысл. На нейкай адлегласці перад кім-, чым-н.
Ісці н.
Н. быў лес.
2. прысл. У будучым.
У цябе яшчэ ўсё н.
Н. была цікавая работа.
3. прыназ. з Р. Выражае прасторавыя адносіны: ужыв. пры назве асобы ці прадмета, на некаторай адлегласці перад якімі хто-, што-н. знаходзіцца.
Ісці н. ўсіх.
Сесці н. каго-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ажыві́цца, ажыўлю́ся, ажы́вішся, ажы́віцца; зак.
1. Ажыць, набрацца сілы і энергіі, стаць больш выразным і яркім.
Чалавек ажывіўся, павесялеў.
Гутарка ажывілася.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Напоўніцца жыццём, рухам, дзейнасцю.
Пайшла тэхніка на палі, мясцовасць ажывілася.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць больш актыўным, дзейным.
Сход ажывіўся.
Работа ажывілася.
|| незак. ажыўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
|| наз. ажыўле́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)