чаро́дны, ‑ая, ‑ае.

Які жыве чародамі, у чарадзе, які збіраецца ў чароды. Чародная рыба. Чародная птушка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

singer [ˈsɪŋə] n.

1. спява́к; спява́чка;

a folk song singer выкана́ўца наро́дных пе́сень

2. пе́ўчая пту́шка; пяю́ха

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

АРНІТА...

[ад грэч. ornis (ornithos) птушка],

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: «які адносіцца да птушак», напр., арніталогія, арнітафауна.

т. 1, с. 500

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

канапля́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Невялікая пеўчая птушка атрада вераб’іных з доўгім хвастом і канічнай дзюбай, якая жывіцца пераважна насеннем травяністых раслін.

2. Цёплая хустка з канапляных нітак (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

eat like a bird

е́сьці, як пту́шка (ма́ла)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

арла́н, ‑а, м.

Буйная драпежная птушка, якая жыве каля водных прастораў і корміцца пераважна рыбай; марскі арол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завіру́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Невялікая пералётная птушка атрада вераб’іных з шараватым апярэннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́бчык, ‑а, м.

Невялікая лясная птушка сямейства цецеруковых з пярэстым апярэннем. Ля самай дарогі свіснуў рабчык. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стрэ́пет, ‑а, М ‑пеце, м.

Стэпавая птушка атрада дроф, якая ўтварае рэзкі шум крыламі ў час палёту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

э́му, нескл., м.

Вялікая птушка атрада казуараў з буравата-шэрым апярэннем і доўгімі трохпальцымі нагамі; аўстралійскі страус.

[Парт. ema — страус.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)