нарука́ўнікі, ‑аў; адз. нарукаўнік, ‑а, м.

1. Чахлы, якія надзяваюцца зверху рукавоў пінжака, сукенкі і пад. для аховы ад пылу, гразі і інш. Надзець нарукаўнікі. □ Абцягваючы на хаду свае нарукаўнікі, у пакой забег бухгалтар Крык. Васілёнак.

2. Уст. Манжэты, якія прышываліся да рукавоў сукенкі, кофты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзе́цішча, ‑а, н.

Плод, тварэнне, вынік якой‑н. дзейнасці, чыіх‑н. клопатаў, намаганняў. Беларуская ССР — дзецішча Вялікай Кастрычніцкай сацыялістычнай рэвалюцыі. □ Ужо другі год працуе першая чарга азотнатукавага завода — дзецішча сямігодкі. «Беларусь». Гэта быў той самы пакой, адкуль .. [Рэндал] сачыў за нараджэннем свайго дзецішча — касмічнага карабля. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

балага́н

(рус. балаган, ад перс. bālāhānä = верхні пакой, балкон)

1) часовы будынак з дошак, фанеры, парусіны для выступлення самадзейных артыстаў, кірмашовага гандлю;

2) даўні народны вандроўны тэатр;

3) перан. што-н. несур’ёзнае, штукарскае, шумнае.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

stancja

stancj|a

ж.

1. пакой;

2. пансіён;

być na ~i — быць на пансіёне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

używalność

używalnoś|ć

ж. ужывальнасць;

pokój z ~cią kuchni — пакой з правам карыстацца кухняй

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lobby

[ˈlɑ:bi]

1.

n., pl. -bies

1) пярэ́дні пако́й, вэстыбю́ль -я m.

2) ло́бі n., indecl.

2.

v.t.

лабіява́ць, лабі́раваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

herinstürzen

vi (s)

1) уляце́ць у што-н.

ins Zmmer ~ — увалі́цца ў пако́й

2) навалі́цца (пра няшчасце)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stbe

f -, -n пако́й

die gte ~ — гасцёўня

in der ~ hcken — сядзе́ць у ха́це, не выхо́дзіць на двор [на ву́ліцу]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

асвятлі́ць сов.

1. прям., перен. освети́ть;

ля́мпа ~лі́ла пако́й — ла́мпа освети́ла ко́мнату;

а. твар ліхта́рыкам — освети́ть лицо́ фона́риком;

а. стано́вішча — освети́ть положе́ние;

2. спец. (сделать прозрачным) осветли́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Атале́кпакой, адбой’ (Касп.). Па Трубачову (Слав. языкозн., 5, 176), аталек разам з ст.-слав. отълѣкъ і рус. дыял. отлепиться ’астацца’ ўзыходзіць да праслав. *ot(ъ)lěkъ, адкуль стары рускі тэрмін бортніцтва о́лек. Пра гэты корань гл. яшчэ Бернекер, 1, 710; Фасмер, 2, 477; З, 134, 171; Праабражэнскі, 1, 486–487, з літаратурай. Слова *otlěkъ роднаснае літ. ãtlaikas ’астатак’ (Траўтман, 155; Фрэнкель, 331) і словам іншых індаеўрапейскіх моў (і.-е. *leik​Покарны, 669).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)