растрапа́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад растрапаць.
2. у знач. прым. Які растрапаўся; раскалмачаны. [Алесь] прыціснуў .. [Ганну] да сябе, ілбом прытуліўшыся да яе растрапаных валасоў. Чорны. Цяжка, з намаганнем узмахвае варона сваімі растрапанымі крыламі. В. Вольскі. У пакой убегла Галя. У цыратавым фартушку, крыху растрапаная. Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спа́льня, ‑і, ж.
1. Пакой, прызначаны для спання. Надзя пайшла моўчкі ў спальню. Да вячэры не выйшла, заўпарцілася. Гіль. У паласатай піжаме, з памятым і добрым ад сну тварам, выйшаў са спальні Максім Сцяпанавіч. Карпаў.
2. Разм. Камплект мэблі, прызначаны для такога пакоя. Купіць фінскую спальню.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
це́сны, -ая, -ае.
1. Які займае недастатковую плошчу, непрасторны.
Ц. пакой.
Цесная вулачка.
2. Пра адзенне, абутак і пад.: малы па памеры.
Цесныя боты.
3. Шчыльна размешчаны адзін каля аднаго.
Дзеці сядзелі цесным радком.
Цесна (прысл.) паставіць кнігі.
4. перан. Абмежаваны, вузкі.
Цеснае кола знаёмых.
5. перан. Блізкі, непасрэдна звязаны з кім-, чым-н.
Ц. кантакт.
Цесная дружба.
Гэтыя праблемы цесна (прысл.) звязаны.
|| наз. цесната́, -ы́, ДМ -наце́, ж. (да 1 знач.) і цясно́та, -ы, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
цёмны, -ая, -ае.
1. Пазбаўлены святла, асвятлення.
Ц. пакой.
Цёмная ноч.
У хаце было цёмна (у знач. вык.).
2. Блізкі па колеры да чорнага.
Цёмная хмара.
Цёмныя вочы.
3. перан. Змрочны, пануры, невясёлы.
Цёмныя думкі.
На душы цёмна (у знач. вык.).
4. перан. Неадукаваны, невысокай культуры; адсталы.
Ц. чалавек.
5. перан. Які выклікае недавер, падазроны.
Цёмная асоба.
Цёмныя махінацыі.
Цёмнае мінулае.
6. Незразумелы, няясны, заблытаны.
Цёмнае пытанне.
7. у знач. наз. цёмная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. Памяшканне для арыштаваных, карцар (уст.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
garret
[ˈgærət]
n.
1) падда́шша, гары́шча n., гара́ f. (у до́ме)
2) падда́шак -ка m., манса́рда f. (пако́й або́ жыло́е паме́шканьне)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
lounge
[laʊndʒ]
1.
v.i.
1) выго́дна адпачыва́ць
2) бязьдзе́йна ба́віць час
2.
n.
1) кана́па, сафа́ f.
2) пако́й для адпачы́нку
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
отде́льный
1. (обособленный) асо́бны;
отде́льная ко́мната асо́бны пако́й;
2. (единичный) паасо́бны; (некоторый) некато́ры;
в ка́ждом отде́льном слу́чае у ко́жным паасо́бным вы́падку;
3. (самостоятельный) асо́бны;
отде́льный батальо́н асо́бны батальён.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
сусе́дні benáchbart, Náchbar-; ánliegend, Ánlieger-;
сусе́дняя дзяржа́ва Náchbarstaat m -(e)s, -en, ángrenzender Staat;
сусе́дні дом Náchbarhaus n -(e)s, -häuser, das ángrenzende Haus;
сусе́дні пако́й Nébenzimmer n -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
jadalny
jadaln|y
ядомы; прыдатны ў ежу;
grzyby ~e — ядомыя грыбы;
pokój ~y — сталовы пакой
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
адвячо́рак, ‑рка, м.
Перадвячэрні час. Сінім снежным адвячоркам Грыбок хадзіў ад акна да акна па сяле, загадваў ісці .. на сход. Мележ. Заходзіла сонца, але ўжо на самым захадзе яно сцьмела, і адвячорак спахмурнеў. Чорны. Быў ранні адвячорак. Яшчэ недзе прыветліва свяціла сонца. А пакой ужо напоўніўся змрокам. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)