скіса́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. скісаць — скіснуць (у 1 знач.); дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. скісацца — сціснуцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трасі́раванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. трасіраваць 1.
трасі́раванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. трасіраваць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
траўле́нне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. травіць 1.
траўле́нне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. травіць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тушэ́нне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. тушыць 1.
тушэ́нне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. тушыць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уба́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.
Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. убаўляць — убавіць і стан паводле знач. дзеясл. убаўляцца — убавіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
укрыццё, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. укрыць (у 1, 3 знач.) і стан паводле дзеясл. укрыцца (у 3 знач.); укрыванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уме́шванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. умешваць 1.
уме́шванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. умешваць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насто́йванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. настойваць 2 — настояць 1.
насто́йванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. настойваць 1 — настояць 2.
насто́йванне 3, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. настойваць 3 — настояць 3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расто́чванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. расточваць 1 — растачыць 1.
расто́чванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. расточваць 2 — растачыць 2.
расто́чванне 3, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. расточваць 3 — растачыць 3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сто́чванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. сточваць 1 — стачыць 1.
сто́чванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. сточваць 2 — стачыць 2.
сто́чванне 3, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. сточваць 3 — стачыць 3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)