susceptible [səˈseptəbl] adj.

1. (to) успрыма́льны, пада́тлівы;

susceptible to female charms нераўнаду́шны да жано́чых ча́раў;

susceptible to diseases успрыма́льны да хваро́баў

2. ура́злівы, чуллі́вы; улю́бчывы;

susceptible to cold адчува́льны да хо́ладу

3. які́ дапускае, паддае́цца;

Are the facts not susceptible of proof? Хіба гэтыя факты нельга даказаць?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dürfen

* vi

1) магчы́, мець пра́ва

man darf — мо́жна, дазво́лена

man darf nicht — не́льга, не дазво́лена

2) перадае дапушчэнне: er dürfte sich geírrt háben ён му́сіць [ма́быць, напэўна] памылі́ўся

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Вытво́рнік (БРС). Ад вытварыць, тварыць. Калька рус. производи́тель (Крукоўскі, Уплыў, 121). Калькамі Крукоўскі (там жа) лічыць і іншыя дэрываты ад гэтага кораня: вытво́рца, вытво́рчасць, вытво́рчы. Але ў апошнім выпадку практычна нельга размежаваць калькі і магчымыя запазычанні, адпаведна калькі, з польскай мовы; параўн. польск. wytwórczy, wytwórca, wytwórczość.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Гаме́н ’бязмен’ (Бяльк.). Няяснае слова. Хутчэй за ўсё тут адбылася кантамінацыя лексемы бязме́н ’бязмен’ (гл.) з нейкім іншым словам: з якім, сказаць цяжка (магчыма, можна думаць пра абме́н ці штосьці падобнае). Ва ўсякім выпадку па адзінкавай назве нельга меркаваць аб яе этымалогіі, пакуль не знойдзецца новы параўнальны матэрыял.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэж ’падклад, на якім раскладаюць вогнішча’, ’дзёран, якім абкладваюць драўніну пры выпальванні вугалю’ (Інстр. 3), рэ́жа ’дзёран’ (Мат. Гом., ПСл), рэ́жык ’тс’ (Мат. Гом.). Магчыма да рэзаць (гл.), паколькі дзёран наразалі пластамі, параўн. славен. reža ’прарэха, шчыліна’, reženj ’кавалак, луста’. Нельга выключыць уплыў народнай этымалогіі на ням. Rasen ’дзірван’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сумле́нна, прысл.

З годнасцю, як належыць. На судзе .. [Клінцэвіч] трымаўся смела і бадзёра, як чалавек, які сумленна выканаў свой абавязак перад партыяй і народам. Машара. Я ведаю толькі, што вашы сыны Сумленна, па-людску загінулі. Аўрамчык. [Лена:] — Жыві, Алесь, сумленна, любі людзей, рабі для іх усё, што можаш зрабіць, а шчасце само прыйдзе. Ваданосаў. // Старанна, шчыра. Працу [бабка Параска] любіла і працавала сумленна, бо іначай ёй нельга было жыць. Колас. Міша Грузд сумленна выканаў даручэнне. Адрас Віці, які яму далі ў настаўніцкай, нельга было ні забыць, ні пераблытаць. Жычка. // Без хітрасцей, выкручвання. [Міхал:] — Наадварот, я хачу, каб іх [законы] выконвалі сумленна. Карпаў. // Без падману, ашуканства, хлусні. Мы працавалі горача, каб ты Стаў сапраўды, рубель наш, залатым! Зароблены сумленна, ты ў хаты Нясеш усё, чым наш Саюз багаты. Панчанка. [Дзядзька Іван:] — Не ўмеў [зяць] сумленна з працы жыць, дык цяпер вось разлічваецца... Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дабі́цца сов. (достигнуть цели или результатов) доби́ться; (да чаго) проби́ться (к чему);

д. свайго́ — доби́ться своего́;

не́льга д. да прыла́ўка — нельзя́ доби́ться (проби́ться) к прила́вку;

◊ не д. то́лку — не доби́ться то́лку;

не д. сло́ва — не доби́ться сло́ва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

spótten

vi (über A) насміха́цца, кпіць (з каго-н.); высме́йваць, падыма́ць на смех

der Gefáhren ~ — пагарджа́ць [грэ́баваць] небяспе́кай

es spóttet áller Beschréibung — гэ́та не паддае́цца апіса́нню, гэ́та не́льга апіса́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

remove [rɪˈmu:v] v. (from)

1. выно́сіць; прыма́ць; перастаўля́ць;

Reference books should not be removed from the library. Даведнікі нельга выносіць з бібліятэкі.

2. здыма́ць, зніма́ць;

He removed his hat and gloves. Ён зняў капялюш і пальчаткі.

3. зніма́ць (з пасады)

4. пераязджа́ць, мяня́ць кватэ́ру

5. пазбаўля́цца (ад чаго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

на́глуха, прысл.

1. Вельмі шчыльна, без адтулін. [Блецька] стараўся ўвайсці праз чорныя дзверы, але яны былі наглуха забіты цвікамі. Чорны. Вокны наглуха завешаны чорнай паперай. Алешка. // Вельмі моцна, так, што нельга перамясціць, ссунуць, адвярнуць. Рабочыя падчышчалі і падмяталі пуці, замыкалі стрэлкі і наглуха забівалі іх кастылямі. Лынькоў.

2. На ўсе гузікі, кручкі, засцежкі (зашпіліцца). Людзі ішлі па вуліцы, наглуха зашпіленыя. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)