minced
[mɪnst]
adj.
1) парэ́заны, пасе́чаны (пра мя́са і пад.)
2) зьмя́кчаны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Пляву́рына ’цвёрдае, акасцянеўшае мяса’ (Варл.). Да плява (гл.), суф. ‑ур‑ын‑а мае дэпрэсіўнае адценне.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
увары́ць сов.
1. в разн. знач. увари́ть;
у. мя́са — увари́ть мя́со;
у. сіро́п — увари́ть сиро́п;
2. тех. ввари́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
dice2 [daɪs] v.
1. рэ́заць на малы́я ку́бікі (мяса, гародніну)
2. гуля́ць у ко́сці
♦
dice with death infml рызыкава́ць жыццём
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
во́ўчы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да ваўка, належыць ваўку. Воўчыя зубы. Воўчае логава. // Уласцівы ваўку. Воўчая хітрасць. Воўчая хада. // Зроблены са скуры ваўка. Воўчае футра.
2. перан. Звярыны, чалавеканенавісніцкі. Воўчыя законы. Воўчая мараль.
•••
Воўчае мяса гл. мяса.
Воўчы апетыт гл. апетыт.
Воўчы білет (пашпарт) гл. білет.
Воўчыя грыбы гл. грыб.
Воўчыя ягады гл. ягада.
Воўчая яма гл. яма.
Хадзіць у воўчай шкуры гл. хадзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разні́ца, ‑ы, ж.
Разм. Прадпрыемства, дзе рэжуць жывёлу; бойня. Цётка Двойра прыбірала ў іх у хаце і гатавала .. [дзецям] есці, калі Шолам прыносіў з разніцы кавалак мяса. Корбан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
я́лавічына, ‑а, ж.
Мяса каровы як ежа. Наварыць ялавічыны. □ Кавалак ялавічыны, што захапілі з сабою, пакідаючы абжытую друкарню на беразе дзікага возера, парэзалі на тонкія скрылікі. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
skruszały
1. вялы, мяккі (пра мяса);
2. рыхлы, рассыпчаты (пра скалу)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
smażyć
незак. смажыць;
smażyć mięso — смажыць мяса;
smażyć konfitury — варыць варэнне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
сма́жыцца, -жуся, -жышся, -жыцца; незак.
1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Пад уздзеяннем агню рабіцца гатовым да ўжывання.
На пліце смажыцца мяса.
2. перан. Знаходзіцца на гарачыні, на спёцы (разм.).
С. на сонцы.
|| зак. засма́жыцца, -жыцца (да 1 знач.) і сасма́жыцца, -жыцца (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)