перапі́ць, ‑п’ю, ‑п’еш, ‑п’е; ‑п’ём, ‑п’яце; зак.

1. чаго і без дап. Выпіць лішне (звычайна спіртнога). [Гарманіст] іграў на чыімсьці вяселлі ды перапіў. Сачанка.

2. каго. Выпіць больш за каго‑н. Кожны намагаўся перапіць суседа. Шамякін.

3. што і чаго. Разм. Выпіць усё, многае. [Серада:] — Колькі я адной гарэлкі перапіў, — каб мне столькі здароўя... Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́сеннік, ‑а, м.

1. Аўтар тэксту песень або кампазітар песеянай музыкі. Паэт-песеннік. Кампазітар-песеннік.

2. Разм. Выканаўца песень; аматар спяваць песні. — Едзе [Анікей] і пяе, песня плыве над ракой.. Песеннік быў... Ах, колькі радасці ён прывозіў з сабой!.. Ракітны. Для паноў ён [прадзед] быў першы разбойнік, Для людзей жа — музыка і песеннік. Блатун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разнабо́й, ‑ю, м.

Адсутнасць узгодненасці, зладжанасці, адзінства ў чым‑н. Разнабой у пастаноўцы націску. Разнабой у датаванні. □ — Зайдзі на нашу ферму і паглядзі, колькі там усякіх парод? Да дзесятка налічыш, — самы што ні на ёсць разнабой. Кулакоўскі. Прапусціўшы па чарцы, у разнабой загаманілі за сталамі жанкі і мужчыны, зноў заспявалі дзяўчаты. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сканчэ́нне, ‑я, н.

Завяршэнне, давядзенне чаго‑н. да канца; канец. За вячэрай старшыня сказаў колькі слоў аб ударным сканчэнне малацьбы, сяўбы, нарыхтовак. Чорны. Ад імя камісіі Іван Паўлавіч зачытаў вынікі экзаменаў і павіншаваў вучняў са сканчэннем школы. Васілевіч.

•••

Да сканчэння свету — назаўсёды; вельмі доўга.

Сканчэнне свету — у хрысціянскім веравучэнні — канец, пагібель свету.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тынкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., што і без дап.

Пакрываць сцены або столь тынкам, каб зрабіць паверхню гладкая. Разам з бацькам .. [Журба] хадзіў на заробкі: мураваў печы, тынкаваў хаты. Няхай. Развітаецца [Валя] з сяброўкамі, з якімі вельмі здружылася за колькі дзён, і бягом па аўтобус. У Новалукомль. Зноў у сваю брыгаду. Будзе тынкаваць. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убе́гчы, убягу, убяжыш, убяжыць; убяжым, убежыце, убягуць; пр. убег, ‑ла; заг. убяжы; зак.

Увайсці куды‑н. бягом. З раніцы, як толькі я сеў за стол апрацоўваць допісы, у пакой убегла Валя. Сабаленка. Праз колькі дзён Кірылка сам не свой убег у дом і паказаў свежую газету. «Мама! Мама! Вось тут — я!» Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wssen

n -s, - ве́ды, ве́данне

mines ~s — (на)ко́лькі я ве́даю

~ ist Macht — ≅ вучэ́нне – святло́, а невучэ́нне - це́мра

zu viel ~ macht Kpfschmerzen — ≅ шмат бу́дзеш ве́даць – галава́ абле́зе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

how [haʊ] adv. як, які́м чы́нам;

How did it happen? Як гэта здарылася?

any old how infml як папа́ла, нядба́йна;

how about…? як нако́нт…?;

how can/could you! як ты мо́жаш/мог!;

how come? infml дык чаму́ ж?; як гэ́та?; які́м чы́нам?;

how many/much? ко́лькі?;

how now (then)? гэ́та што тако́е?; што гэ́та зна́чыць?; ну?! як?!;

how so? як гэ́та так?;

how on earth do I know? адку́ль я ве́даю?;

how do you do? до́бры дзень!;

how old are you? ко́лькі вам гадо́ў?;

how’s that? як гэ́та?;

how are you? як жывяце́а́ецеся?;

how are you getting on?/how goes it?/how are things? як жывяце́, як спра́вы?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

some

[sʌm]

1.

adj.

1) некато́ры

Some people sleep more than others — Некато́рыя лю́дзі сьпяць больш за і́ншых

2) не́калькі, ко́лькі

some years ago — ко́лькі гадо́ў таму́

3) не́йкі, які́сьці; які́

some boys have taken it — не́йкія хлапцы́ забра́лі гэ́та

4) каля́

Some twenty people saw it — Каля́ дваццацёх чалаве́к ба́чыла гэ́та

2.

pron., adv.

1) некато́ры

Some think so — Некато́рыя ду́маюць так

2) крыху́

He ate some and threw the rest away — Ён зьеў крыху́, а рэ́шту вы́кінуў

She is some better today — Ёй крыху́ лепш сёньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

time2 [taɪm] v.

1. вызнача́ць, выбіра́ць час; прымярко́ўваць, прыстасо́ўваць (што-н. да пэўнага часу);

time oneself well уда́ла вы́браць час для прые́зду;

The remark was well timed. Заўвага была зроблена да месца.

2. засяка́ць час;

Time how long it takes to do it. Адзнач, колькі патрэбна часу, каб гэта зрабіць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)