непрахо́днасць, ‑і,
1. Уласцівасць непраходнага.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
непрахо́днасць, ‑і,
1. Уласцівасць непраходнага.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нераспрацава́ны, ‑ая, ‑ае.
Які зусім не распрацоўваўся
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паабагу́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Абагуліць усіх, многіх
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паабса́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Абсадзіць вакол, па краях што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паабціра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Абцерці ўсіх, многіх
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паабчышча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Абчысціць усё, многае
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паадво́зіць, ‑вожу, ‑возіш, ‑возіць;
Адвезці ўсіх, многіх
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паадгіна́цца, ‑аецца;
Адагнуцца ў многіх месцах, кругом
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паадмыва́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца;
Адмыцца — пра ўсіх, многіх
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паадпіха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Адапхнуць усё, многае
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)