супакае́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. супакойваць — супакоіць.

2. Стан паводле знач. дзеясл. супакойвацца — супакоіцца. Мне хацелася пабегчы за .. [Тамарай], сказаць ёй нешта такое, што б прынесла ёй супакаенне. Сабаленка. [Марына] шукала супакаення ў працы. Шарахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

senior

[ˈsi:njər]

1.

adj.

1) старэ́йшы

John Parker senior — Джон Паркер-старэ́йшы

2) старэ́йшы паво́дле стано́вішча або́ вы́слугі гадо́ў

the senior class — старэ́йшая кля́са

2.

n.

1) старэ́йшая асо́ба

2) ста́ршы ра́нгам або́ вы́слугай гадо́ў

3) выпускні́к -а́ m., выпускні́ца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

size

[saɪz]

1.

n.

1) паме́р -у m., велічыня́ f.; аб’ём -у m.

2) ну́мар, паме́р -у m.

His shoes are size 10 — чараві́кі ў яго́ дзяся́тага паме́ру

2.

v.t.

сартава́ць паво́дле велічыні́

•

- cut down to size

- size up

- of a size

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зліць, злію́, зліе́ш, зліе́; зліём, зліяце́, злію́ць і салью́, салье́ш, салье́; сальём, сальяце́, салью́ць; зліў, зліла́, -ло́, -лі; злі; зліты; зак., што.

1. Адліць, каб аддзяліць што-н. ад чаго-н.

З. ваду са зваранай бульбы.

2. Выліць, пераліць што-н. куды-н.

З. тлушч у слоік.

3. Змяшаць, наліўшы з розных месц.

З. малако ад розных кароў.

4. перан. Злучыць, аб’яднаць.

З. галасы.

З. два прадпрыемствы.

З. сваю душу з прыродай (перан.).

5. Заліць усю паверхню вадкасцю.

З. падлогу вадой.

|| незак. зліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. зліва́нне, -я, н. (паводле 1—3 і 5 знач.), зліў, злі́ву, м. (да 3 знач.; спец.) і зліццё, -я́, н. (да 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нава́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. наварыць (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надыхо́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Дзеянне паводле дзеясл. надыходзіць — надысці (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падка́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. падкаціць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкі́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. падкідваць і падкі́даць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкру́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падкручваць — падкруціць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падку́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. падкурыць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)