злі́ткавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да злітка, сустракаецца ў выглядзе зліткаў. Зліткавае золата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зло́сніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да злосніка, уласцівы злосніку. Злосніцкі паклёп. Злосніцкія нагаворы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загало́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да загалоўка. Загаловачны шрыфт.

•••

Загаловачнае слова гл. слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заруча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да заручын, звязаны з абрадам заручын. Заручальны пярсцёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вярхо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вярхоўя ракі; размешчаны ў верхнім цячэнні ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гагары́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гагары, належыць ёй. Гагарынае гняздо. Гагарыны крык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гагау́зскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гагаузаў, належыць ім. Гагаузская мова. Гагаузскія звычаі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гага́чы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гагі, належыць ёй. Гагачы пух. Гагачы крык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гайдама́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гайдамака (у 1, 2 знач.). Гайдамацкае войска.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гайду́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гагідука (у 1, 2 знач.). Гайдуцкі атрад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)