Verbum

асачы́ць, асачу́, асо́чыш, асо́чыць; асо́чаны; зак., каго-што (разм.).

Высачыць, дапільнаваць, знайсці.

А. дзіка.

А., дзе курыца нясецца.

|| незак. асо́чваць, -аю, -аеш, -ае.

асемяні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -меніце́, -мяна́ць; -мянёны; зак., каго-што (спец.).

Штучна апладніць.

|| незак. асемяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. асемяне́нне, -я, н.

асцерагчы́, -рагу́, -ражэ́ш, -ражэ́; -ражо́м, -ражаце́, -рагу́ць; -цяро́г, -церагла́, -ло́; -ражы́; зак., каго-што.

Перасцерагчы, папярэдзіць.

А. сябра.

|| незак. асцерага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

ато́есніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго-што (кніжн.).

Прызнаць тоесным.

А. два паняцці.

|| незак. атаясня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. атаясне́нне, -я, н.

атру́та, -ы, ДМ -ру́це, ж.

1. Ядавітае рэчыва.

А. для мух.

2. перан. Тое, што шкодна ўплывае на каго-н., што-н.

ахо́ва, -ы, ж.

1. гл. ахоўваць.

2. Група (людзей, караблёў і пад.), якая ахоўвае каго-, што-н.

Берагавая а.

Выставіць ахову.

А. працы.

брыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго (разм.).

Біць, удараць заднімі нагамі (пра капытных жывёл).

|| аднакр. брыкну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

адно́сіцца, -но́шуся, -но́сішся, -но́сіцца; незак.

1. гл. аднесціся.

2. Мець дачыненне да каго-, чаго-н.

Заўвагі адносяцца да поглядаў аўтара.

|| наз. адно́сіны, -сін.

адратава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся; зак., ад каго-чаго.

Выратавацца ад гібелі, знішчэння і пад.

А. ад смерці.

|| незак. адрато́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

адро́знівацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак., ад каго-чаго.

Мець асаблівасці, рысы, прыкметы, якія адрозніваюць ад іншых асоб, прадметаў і з’яў.

Ён адрозніваецца кемлівасцю.