хале́ра, -ы, ж.

1. Востразаразная кішэчная хвароба, якая суправаджаецца рвотай, паносам, агульным парушэннем дзейнасці арганізма.

2. Ужыв. як лаянкавае слова (разм., груб.).

Х. яго ведае.

|| прым. хале́рны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Халерная эпідэмія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

хмель, хме́лю, м.

1. Павойная расліна сямейства тутавых з доўгім тонкім сцяблом, насенне якой выкарыстоўваецца ў піваварэнні.

2. Стан ап’янення, выкліканы алкагольнымі напоямі.

Яго х. не бярэ.

|| прым. хме́левы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

озно́б м., мн. нет дры́жыкі, -каў ед. нет;

у меня́ (у него́) озно́б мяне́ (яго́) трасе́ (кало́ціць), мяне́ (яго́) дры́жыкі прайма́юць;

я почу́вствовал озно́б мяне́ пачало́ трэ́сці (калаці́ць), мяне́ ўзялі́ (пранялі́) дры́жыкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

niebytność

ж. адсутнасць;

to się stało pod jego niebytność — гэта здарылася ў час яго адсутнасці (калі яго не было)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

акруглі́цца сов., прям., перен. округли́ться;

твар яго́ ~лі́ўся — лицо́ его́ округли́лось;

раху́нак ~лі́ўся — счёт округли́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

засарамаці́ць сов., разг. застыди́ть; устыди́ть; усо́вестить;

яго́ нічы́м не ~ці́ш — его́ ниче́м не застыди́шь (устыди́шь)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

раззлава́ць сов. разозли́ть, рассерди́ть; обозли́ть;

яго́ ўчы́нак ~ва́ў мяне́ — его́ посту́пок разозли́л (рассерди́л, обозли́л) меня́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

спаласка́ць сов.

1. смыть, обмы́ть;

2.: яго так ~ка́ла безл., разг. его́ так изнури́л поно́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

па́лка Паласа; участак, адмераны драўляным брыгадзірскім цыркулем або палкай, роўнай яго даўжыні (Слаўг.). Тое ж казёл, казю́лька, казу́лька (Слаўг.).

□ в. Па́лкі Бых.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ільняны́ і (пасля галосных) льняны́, -а́я, -о́е.

1. Які мае адносіны да лёну, да яго апрацоўкі.

Ільняное валакно.

І. алей.

Ільняная сарочка.

Ільняная прамысловасць.

2. перан. Які колерам і мяккасцю нагадвае валакно лёну.

Ільняныя валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)