Léiste
f -, -n
1) пла́нка, рэ́йка, плі́нтус
die ~ réißen* — збі́ць рэ́йку [пла́нку] (пры скачках)
2) анат. пахві́на
3) аблямо́ўка (тканіны), шлях, беражо́к
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
крукI м
1. Háken m -s, -;
накідны́ крук Türhaken m;
зачыні́ць бра́мку на крук die Gártentür zúhaken [mit dem Háken verschlíeßen*];
2. разм (кружны шлях) Úmweg m -(e)s, -e;
зрабі́ць вялі́кі крук éinen gróßen Bógen máchen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
throat
[Өroʊt]
n.
1) го́рла n., гарта́нь, гло́тка f.
2) страваво́д -у m.; ды́хальны шлях
3) ву́зкі прахо́д, вузка́я адту́ліна; жарало́ вулька́на, гарлаві́на f.
•
- jump down someone’s throat
- lump in one’s throat
- stick in one’s throat
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
По́ра ’маленькая адтуліна на скуры, сітавіна, кіпра’ (РБС). Запазычана ў славянскія мовы, у тым ліку іншыя еўрапейскія з лац. porus < грэч. πόρος ’шлях праз нешта, праход’ (Махэк₁, 384), магчыма, праз ням. Pore ’маленькая адтуліна на скуры’ (Сной, 472), рус. по́ра, польск. pora, чэш. pór, славен. pora ’тс’, літ. porà ’тс’. У беларускай, імаверна, праз рускую, дзе праз нямецкую (з XVIII ст.) (Фасмер, 3, 328; Цыганенка, 318). Роднаснае лац. porta ’вароты’, portus ’порт, гавань’ (Цыганенка, 318).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
torować
незак. пракладваць; праводзіць;
torować sobie drogę — пракладваць (пракладаць) сабе дарогу;
torować sobie drogę łokciami (w tłumie) — пракладваць сабе шлях лакцямі (у натоўпе)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
арбі́та
(лац. orbita = каляіна, дарога)
1) астр. шлях, па якім нябеснае цела ці касмічны апарат рухаецца ў прасторы адносна другога нябеснага цела;
2) перан. сфера дзеяння, пашырэння чаго-н. (напр. а. ўплыву).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
крос
(англ. cross)
1) спартыўны бег або гонкі па перасечанай мясцовасці (напр. веласіпедны к., лыжны к.);
2) сустрэчны ўдар у боксе, які перасякае шлях рукі праціўніка;
3) шчыт пераключэнняў на тэлефоннай станцыі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
тракт
1. (дорога) тракт, род. тра́кту м., шлях, род. шля́ху м.; гасці́нец, -нца ж.;
2. (направление, маршрут) спец. тракт, род. тра́кту м.;
3. анат. тракт, род. тра́кта м.;
желу́дочно-кише́чный тракт стра́ўнікава-кі́шачны тракт.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
згуртава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.
1. Аб’яднаць у гурт, наблізіўшы аднаго да другога. Ды і ўсе армейскія коні, відаць, такія. Прывыкаюць да гурту, адзін да аднаго. Магчыма, баі і страхі іх так згуртавалі. Няхай.
2. перан. Аб’яднаць; зрабіць узгодненымі, аднадушнымі чые‑н. дзеянні. Верны, светлы праклала нам партыя шлях, Згуртавала, з’яднала нас воляй адзінай. Танк. Сам таго не заўважыўшы, .. [Мікалай] згуртаваў вакол сябе моладзь. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
невераго́днасць, ‑і, ж.
1. Уласцівасць неверагоднага (у 1, 3 знач.). Неверагоднасць здагадкі. Неверагоднасць чутак.
2. Што‑н. неверагоднае, немагчымае. Марынцы хацелася слухаць Паходню, у якога, як ёй здавалася, было безліч цікавых гісторый, — ён прайшоў шлях, у якім сапраўднасць змешваецца з неверагоднасцю. Хадкевіч.
•••
Да неверагоднасці — надзвычайна, у самай высокай ступені. Гіпотэзы.. былі смелыя да неверагоднасці і грунтаваліся больш на здагадках, чым на навуковай аснове. Шыцік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)