Разм.пагард. Тое, што напісана. Трэба, аднак, узяць у рукі гэтых газетных пісак, якія так недарэчы выступаюць са сваёй пісанінай.Лынькоў.Кастусь не пайшоў бы да Кудрынскага: няёмка ісці на кватэру і боязна паказваць сваю пісаніну.С. Александровіч.Зноў жа такі, седзячы крукам на праўцы чужой пісаніны, нічога свайго не напішаш.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сакатлі́вы, ‑ая, ‑ае.
Які хутка і многа гаворыць; многа сакоча. Сакатлівая жанчына. □ Сакатлівыя сойкі закрычалі ў блізкім яры.Самуйлёнак.// Уласцівы таму, хто сакоча (пра голас, гукі і пад.). Узяць сароку? Ды ў сарок Сакатлівы галасок.Калачынскі.// Пра часты адрывісты стук, падобны да сокату. Пачуўшы сакатлівую чаргу, Міша кінуў свайго каня, падаўся ў ельнік.Паўлаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zusámmenbeißen
*vt сціска́ць (зубы)
die Zähne ~ — сці́снуць зу́бы (ад болю); узя́ць сябе́ ў ру́кі; цярпе́ць, сці́снуўшы зу́бы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Pátenschaft
f - шэ́фства (über A – над кім-н.)
die ~ über etw. áusüben — узя́ць шэ́фства над чым-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Grúndsatz
m -es, -sätze асно́ўнае пра́ві- ла, пры́нцып; аксіёма
es sich zum ~ máchen — узя́ць сабе́ за пра́віла
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
konkurs, ~u
м. конкурс;
stanąć do ~u — узяць удзел у конкурсе;
konkurs piękności — конкурс прыгажосці
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
chuch, ~u
м.
1. подых;
2. фук (у гульні);
wziąć chuch — узяць фук; зняць фук
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zdobyć
зак.
1. заваяваць, захапіць, узяць, здабыць;
zdobyć twierdzę — узяць крэпасць;
zdobyć co z marszu — захапіць што з паходу;
2. атрымаць; здабыць;
zdobyć pierwsze miejsce — заняць першае месца;
zdobyć bramkę спарт. забіць гол
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Перапе́рці ’перацягнуць, перанесці ў іншае месца’, ’узяць верх у спрэчках, перамагчы, пераканаць’ (ТСБМ, Нас.), перапе́рць ’перайсці, перавезці’, ’пераканаць у іншым’ (мсцісл., З нар. сл.), пырыпэ́ртэ ’перамагчы’, ’пераканаць’ (Сл. Брэс.), перапіраць ’з цяжкасцю пераносіць што-небудзь’, ’пярэчыць, спрачацца’ (Нас.), ст.-бел.перепереть ’пераадолець супраціўленне ў спрэчцы, даказаць’. Да прасл.*per‑pьrěti ’пераканаць’ і *per‑perti, *per‑pirati ’перацягваць, перасунуць’, укр.перепе́рши ’перацягнуць, перавезці’, ’перамагчы ў спрэчцы’, рус.арх.перепира́ть ’угаворваць, пераспрачаць’, польск.przeprzeć ’тс’, славен.prepírati se ’сварыцца, спрачацца’, балг.препѝрам се ’спрачацца’, ст.-слав.прѣпьрѣти ’ўгаварыць, пераканаць’. Да пера- і пе́рці (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адда́чаж., в разн. знач. отда́ча;
узя́ць без ~чы — взять без отда́чи;
а. пад суд — отда́ча под суд;
а. пры стрэ́ле — отда́ча при вы́стреле;
а. капіталаўклада́нняў — отда́ча капиталовложе́ний
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)