даспе́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв. -пе́е; зак.

Стаць зусім спелым.

Антонаўкі даспелі.

|| незак. даспява́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв. -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздуры́цца, -дуру́ся, -ду́рышся, -ду́рыцца; зак. (разм.).

1. Стаць вельмі дураслівым, свавольным, непаслухмяным; распусціцца.

Раздурыліся дзеці за лета.

2. Пачаць амаральна паводзіць сябе; разбэсціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

okuleć

зак. закульгаць, закульгавець, стаць кульгавым

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

klęknąć

зак. стаць на калені; укленчыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyobcować się

зак. адасобіцца; стаць чужым

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przyklęknąć

зак. стаць на калені; укленчыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uklęknąć

зак. укленчыць; стаць на калені

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pokumać się

зак. пакуміцца; стаць кумамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zniedołężnieć

зак. пастарэць; стаць лядашчым; занядужаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

насялі́цца, ‑селіцца; зак.

Стаць населеным; засяліцца. Новы дом насяліўся людзьмі. // перан. Стаць занятым, заселеным (жывёламі, рыбамі і пад.). Лес насяліўся птушкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)