апара́тчык, ‑а, м.

Рабочы, які наглядае за работай апаратуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апрацо́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па апрацоўцы чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асфальто́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, заняты на асфальтабетонных дарожных работах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтаге́ншчык, ‑а, м.

Разм. Рабочы, які займаецца аўтагеннай зваркай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бавоўнапрадзі́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які працуе на бавоўнапрадзільным прадпрыемстве.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

басо́ншчык, ‑а, м.

Майстар ці рабочы, які вырабляе басоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкла́дчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца абкладваннем чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкле́йшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца абклейкай чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абпа́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па абпальванню. Абпальшчык вапны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зма́зчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца змазкай чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)