Verbum

афіцыя́льны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і афіцыйны. Пан Крулеўскі гаварыў цяпер па-польску, і ў голасе чуўся халодны, афіцыяльны начальніцкі тон. Колас.

вядзьма́р, ведзьмара, мн. ведзьмары, ‑оў; м.

Той, хто займаецца вядзьмарствам. На шурпатай кары клалі знак ведзьмары На людскую нядолю і гора. Колас.

вячэ́рня, ‑і, ж.

Вячэрняя царкоўная служба. Не вельмі ўважны да набажэнства а. Мікалай, асабліва на вячэрнях, калі народу ў царкве мала. Колас.

гаспо́да, ‑ы, ж.

Уст. Дом, жыллё гаспадара. Міхал злез з воза, кінуў вокам, У двор шыбуе мерным крокам, Ідзе, гасподу разглядае. Колас.

дураслі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць дураслівага. Настаўнікі цяпер самі былі падобны да сваіх школьнікаў, чыю дураслівасць ім прыходзілася стрымліваць у часе заняткаў. Колас.

загасці́цца, ‑гашчуся, ‑госцішся, ‑госціцца; зак.

Прабыць у гасцях даўжэй, чым меркавалася. [Ядвіся] загасцілася ў Гродзеншчыне і, як відаць, не вельмі спяшалася дадому. Колас.

за́пускі, ‑аў; адз. няма.

Уст. Тое, што і загавіны. «Гуляе Марыніч, запускі спраўляе, — сам сабе думае Пракоп, — у калгас наважыўся запісацца». Колас.

засердава́ць, ‑сярдую, ‑сярдуеш, ‑сярдуе; зак.

Разм. Зазлаваць, раззлавацца. Кожную нядзельку дзяўбе Кася Петрусю адно і тое, і Пятрусь іншы раз засярдуе. Колас.

засма́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго-што.

Прыгатаваць для яды смажаннем. Засмажыць гусака. □ Антаніна Міхайлаўна засмажыла грыбы, шчодра заправіла іх смятанай. Колас.

засмучэ́нне, ‑я, н.

Смутак, маркота. Высокія тонкія бярозы мяшаліся з шэрымі стваламі хвой і прыдавалі характар маркоты і засмучэння ўсяму малюнку. Колас.