Verbum

зыхо́д, -у, М -дзе, м.

Завяршэнне, канец; вынік чаго-н.

Ноч была на зыходзе.

На зыходзе жыцця.

З. спаборніцтва.

капакла́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Сельскагаспадарчая машына для збору і складання ў копы сена або саломы.

карбі́д, -у, М -дзе, м. (спец.).

Злучэнне вугляроду з некаторымі металамі і металоідамі.

К. кальцыю.

|| прым. карбі́давы, -ая, -ае.

кары́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

Масавае відовішча ў Іспаніі і ў некаторых іншых краінах: бой тарэадора з быком.

карыяты́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ты́д і -аў, ж.

Калона, апора ў будынку ў выглядзе жаночай фігуры.

падво́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -во́д, ж.

Запрэжаны воз, калёсы.

Прыехаць на падводзе.

|| прым. падво́дны, -ая, -ае.

мурашкае́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Бяззубае млекакормячае трапічнай Амерыкі, якое жывіцца галоўным чынам мурашкамі і тэрмітамі.

дагэ́туль, прысл.

1. Да гэтага часу.

Дзе ты блукаў д.?

2. Да гэтага месца.

Ад горада д. дваццаць кіламетраў.

дво́рышча, -а, мн. -ы, -рышч і -аў, н. (гіст.).

Месца, дзе раней быў двор, жыллё радавітай асобы.

Радзівілава д.

дзянні́к, дзенніка́, мн. дзеннікі́ і дзенніко́ў, м.

Някрытая загарадка на дварэ, дзе знаходзіцца жывёла ўдзень і ў добрае надвор’е.