валейбо́л
(англ. volley-ball, ад volley = адбіваць на ляту + ball = мяч)
спартыўная гульня з перакіданнем мяча цераз сетку ад адной каманды да другой.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
гандбо́л
(англ. handball, ад hand = рука + ball = мяч)
камандная спартыўная гульня, у якой гульцы імкнуцца рукамі закінуць мяч у вароты праціўніка; ручны мяч.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
лато́
(фр. loto)
гульня, удзельнікі якой закрываюць на спецыяльных картах названыя нумары або малюнкі (выйграе той, хто першым закрые ўсе нумары або малюнкі).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ге́йм
(англ. game = гульня)
частка партыі ў некаторых спартыўных гульнях, напр. у тэнісе (шостая частка сэта).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Абе́дзікі ’дзіцячая гульня’ (Бяльк.). Словаўтварэнне як бібікі, кепікі да абед (гл.). Семантычная сувязь паміж абедзікі і абед застаецца няяснай, бо этнаграфічны бок (апісанне гульні) нявысветлены. Сувязь слоў абедзікі і абед абгрунтоўваецца тым, што «для частавання лялек арганізуюцца так званыя абедкі» (Рам., 8, 590).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Куліку́шкі ’гульня ў жмуркі’ (Гарэц., Др.-Падб., Нік. Очерки, Рам.). «Кулюкушки ничем не отличаются от всесветных пряток. Один «кулюкуиць», остальные «аукаютця» (Оч. В. Б. 1897, 26). Рус. кулики ’тс’, польск. kulik ’поезд ражаных падчас масленіцы’. Параўн. таксама лат. kulnieks ’ражаны́ (Фасмер, 2, 411).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
віктары́на
(ад лац. victoria = перамога)
гульня ў адказы на пытанні, звычайна аб’яднаныя агульнай тэмай (напр. літаратурная в.).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
плейбо́й
(англ. playboy, ад play = гульня + boy = хлопец)
багаты малады чалавек, які шукае лёгкіх прыгод; аматар павесяліцца.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
хаке́й
(англ. hockey)
спартыўная камандная гульня з клюшкамі і шайбай на лёдзе або з мячом на траве.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
pojedynczy
pojedyncz|y
1. адзіночны;
gra ~a спарт. адзіночная гульня;
2. грам. адзіночны;
liczba ~a грам. адзіночны лік
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)