Тарката́ць ’выдаваць бесперапынныя гукі, трэлі’ (ігн., Сл. ПЗБ). Укр. торкота́ти ’тарахцець’, польск. tarkotać ’грукатаць (пра матор, цягнік)’, славац. trkotať ’балбатаць’. Гукапераймальнае ўтварэнне, аналагічнае да туркатаць, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
даплы́сці і даплы́ць, ‑плыву, ‑плывеш, ‑плыве; ‑плывём, ‑плывяце; зак.
Плывучы, дасягнуць якога‑н. месца. Праплыўшы яшчэ колькі, Галынскі зноў адчуў стомленасць у руках і падумаў, што да берага не даплыве. Галавач. // перан. Павольна распаўсюджваючыся, дасягнуць чыйго‑н. слыху (пра гукі). Здалёк даплылі гукі песні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пілі́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).
1. Утвараць тонкія пісклівыя гукі (пераважна аб смычковых музычных інструментах).
На дварэ пілікала басэтля.
Пад бервяном пілікаў цвыркун.
2. Кепска іграць на чым-н.
П. на скрыпцы.
|| аднакр. пілі́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.
|| наз. пілі́канне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дудзе́ць, дуджу́, дудзі́ш, дудзі́ць; дудзі́м, дудзіце́, дудзя́ць; дудзі́; незак.
1. Іграць на дудцы, дудзе.
2. Утвараць нудныя, цягучыя гукі.
Д. пад нос.
3. перан. Надаедліва, аднастайна паўтараць адно і тое ж (разм.).
Кожны вечар бацькі дудзелі яму, каб жаніўся.
|| наз. дудзе́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чы́каць, -аю, -аеш, -ае; незак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра гукі, якія ўтвараюцца работай некаторых механізмаў.
Гадзіннік чыкае.
2. што і без дап. Хутка рэзаць, сячы і пад. (разм.).
|| аднакр. чы́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.
|| наз. чы́канне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мы́канне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. мыкаць; гукі гэтага дзеяння. Глуха здалёк даносілася мыканне каровы. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
назалізава́цца, ‑зуецца; зак. і незак.
Спец.
1. Набыць (набываць) насавое адценне (пра гукі).
2. Зал. да назалізаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насві́стванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. насвістваць — насвістаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Пачулася ціхае насвістванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
баба́ханне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. бабахаць — бабахнуць (у 1, 2 знач.), а таксама гукі гэтага дзеяння.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бразгата́нне, ‑я, н.
Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. бразгатаць, а таксама гукі, якія ўтвараюцца пры гэтым дзеянні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)