Verbum

анлайнавы слоўнік

распасцёрты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад распасцерці.

2. у знач. прым. Шырока разведзены ў бакі. Раптам адзін з .. [невядомых] кінуўся да яго з радасна распасцёртымі рукамі: — Васіль Іванавіч! Родненькі! Лынькоў. Нездарма распасцёртыя крыл[ы].. [альбатросаў] маюць два з палавінай метры ўшыркі. Маўр. // З раскінутымі рукамі або нагамі (часцей пра ляжачага). Даша не азвалася. Яна ляжала нерухома, шырока раскінуўшы [апухлыя] ногі. Было балюча глядзець на яе, распасцёртую, бездапаможную. Асіпенка. І канец. І.. [леў] ляжыць, горды, распасцёрты, крутабокі і грывасты. Караткевіч.

•••

З распасцёртымі абдымкамі гл. абдымкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

raróg

rar|óg

м.

1. заал. сарыч, коршак (Falco Cherrug Gray);

2. перан. дзіва;

patrzeć na kogo jak na ~oga — глядзець (на каго) як на цуд (дзіва)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wink² [wɪŋk] v.

1. мірга́ць, марга́ць, мо́ргаць; перамі́ргвацца;

wink at smb. падмі́ргваць каму́-н.

2. міга́ць, мігаце́ць, мігце́ць;

wink at smth. глядзе́ць на што-н. скрозь па́льцы

winkle out [ˌwɪŋklˈaʊt] phr. v. infml выця́гваць, выціска́ць (што-н. з каго-н.);

At last I winkled out the truth out of him. Нарэшце я дамогся ад яго праўды.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

высота́ в разн. знач. вышыня́, -ні́ ж.;

смотре́ть в высоту глядзе́ць у вышыню́;

го́рные высо́ты го́рныя вышы́ні;

заня́ть высоту́ воен. заня́ць вышыню́;

высота́ зву́ка физ. вышыня́ гу́ку;

высота́ треуго́льника вышыня́ трохвуго́льніка;

◊

быть на высоте́ быць на вышыні́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Аско́ла вісус; чалавек, што ўсюды паспявае’ (Бяльк.); параўн. рус. смал. асколок ’дзёрзкі, нахабны чалавек’, укр. дивитись оскілками ’глядзець са злобай’, польск. oskoła ’бярозавы сок’ (Брукнер). Гэта слова можна тлумачыць як семантычнае развіццё першаснага аскола таго ж паходжання, што і рус. оскол, бел. асколак, якія маглі мець значэнне тыпу ’стрэмка’. Яны развіваліся тым жа шляхам, што і рус. заноза. Іншае тлумачэнне: скажэнне слова раскол ’забойца, разбойнік; буян, нахабнік’ (Бяльк., Шат.), што адлюстроўвала ўяўленне аб раскольніках як адшчапенцах, кепскіх людзях, якое пашыралася царквой; у гэтым выпадку ўкр. прыклад, дарэчы, патрабуючы ўдакладнення, наўрад ці звязаны з бел. асколак рус. асколок. Сувязь тлумачэння з польск. oskola, відаць, ад уяўлення пра «ліпучасць» соку.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

überséhen

* vt

1) акі́дваць во́кам, азіра́ць

2) недагле́дзець, прапусці́ць

3) перан. глядзе́ць скрозь па́льцы (на што-н.); (bei D) не заўважа́ць (чыіх-н. памылак і г.д.)