габі́т

(польск. habit, ад лац. habitus = выгляд)

манаская раса.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

іма́га

(лац. imago = выгляд)

апошняя стадыя індывідуальнага развіцця насякомых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прэзента́бельны

(фр. presentable)

відны, паважны, самавіты (напр. п. выгляд).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Ánsehen

n -s

1) вы́гляд, зне́шнасць

dem ~ nach — на вы́гляд

2) пава́га, паша́на

óhne ~ der Persón — не зважа́ючы на асо́бу

im hóhen ~ stéhen* — мець вялі́кі аўтарытэ́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зверава́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Падобны з выгляду на звера; грубы, страшны. [Мікодым] здаваўся.. не суровым і дужым, а звераватым і страшным. Марціновіч. У вёску завітаў бургамістр воласці Бадзягін. Сярэдніх год мужчына, звераваты на выгляд. Федасеенка. // Такі, як у звера; страшны, злосны. Звераватыя вочы. Звераваты выгляд.

2. Які цураецца людзей; замкнуты, нетаварыскі. — Не калектыўны ты чалавек. Звераваты. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нездаво́лены

1. (испытывающий чувство неудовлетворения) неудовлетворённый, недово́льный;

2. (выражающий недовольство) недово́льный;

н. вы́гляд — недово́льный вид;

3. в знач. сущ. недово́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

камі́чны

1. коми́ческий;

к. сюжэ́т — коми́ческий сюже́т;

к. та́лент — коми́ческий тала́нт;

2. (смешной) коми́ческий, коми́чный;

к. вы́гляд — коми́ческий (коми́чный) вид

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нябры́дкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае даволі прывабны знешні выгляд. За тры гады Даша падрасла і папрыгажэла.. Высокая. Зграбная і з твару нябрыдкая. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прафо́рма, ‑ы, ж.

Знешняя фармальнасць, выгляд. [Штрыпке:] — Яны працуюць толькі для праформы, у іх не відаць шчырага жадання наладзіць як след работу дэпо. Лынькоў.

[Ад лац. pro forma — для формы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паціні́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Пакрыць (пакрываць) медныя і бронзавыя вырабы пацінай для таго, каб надаць ім выгляд старадаўніх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)