2.узнач.наз.чы́танае, ‑ага, н. Тое, што чыталі, прачыталі. Настаўнік чытаў учора газеты, і чытанае не выходзіць у Міхалкі з галавы.Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шыракаску́лы, ‑ая, ‑ае.
Які мае шырокія скулы. Гэта сапраўды быў Дрозд — шыракаскулы, са смяшлівымі вачыма.Хомчанка./узнач.наз.шыракаску́лы, ‑ага, м.— Няўжо так і не помніш? Хе-хе-хе! — засмяяўся шыракаскулы.Сіняўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
destitute
[ˈdestɪtu:t]1.
adj.
1) убо́гі, бе́дны, які́ жыве́ ў няста́чы
2) Obsol. пакі́нуты ўсі́мі
2.
n.
чалаве́к, што жыве́ ў гале́чы; бядняк бедняка́m.; бяздо́мны -агаm., бяздо́мная f., беспрыту́льны -агаm.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
надрукава́ны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад надрукаваць.
2.узнач.наз.надрукава́нае, ‑ага, н. Тое, што надрукавана. Тады ж Парамон і пачаў друкавацца. Колькі.. задавальнення ён перажыў, калі ўбачыў упершыню надрукаванае.Грамовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
працаздо́льны, ‑ая, ‑ае.
Якому ўласціва працаздольнасць, надзелены працаздольнасцю (у 1 знач.). Працаздольная частка насельніцтва./узнач.наз.працаздо́льны, ‑ага, м.; працаздо́льная, ‑ай, ж.На сходах аб’явілі аб мабілізацыі ўсіх працаздольных на «рамонт чыгункі».Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канво́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да канвою, з’яўляецца канвоем. Канвойная, служба. Канвойная рота. Канвойны салдат.
2.узнач.наз.канво́йны, ‑ага, м. Член канвою; канваір. Канвойныя заўтра абавязкова пералічаць усіх палонных.Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камандзірава́ныікамандзіро́ваны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад камандзіраваць.
2.узнач.прым. Які атрымаў камандзіроўку. /узнач.наз.камандзірава́ны і камандзіро́ваны, ‑ага, м.; камандзірава́ная і камандзіро́ваная, ‑ай, ж.Гасцініца для камандзіраваных.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падду́жны, ‑ая, ‑ае.
1. Які знаходзіцца пад дугой, прымацаваны да дугі. Паддужны званочак.
2.Спец. Дадатковы, дапаможны на які‑н. выпадак (пра каня). //узнач.наз.падду́жны, ‑ага, м. Коннік, які суправаджае каня на скачках.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зняво́лены, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад зняволіць.
2.узнач.наз.зняво́лены, ‑ага, м.; зняво́леная, ‑ай, ж. Той (тая), хто пазбаўлены волі і знаходзіцца ў турме. Усе пабеглі да турмы вызваляць зняволеных.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
галада́ючы,
1.‑ая, ‑ае. Дзеепрым.незал.цяпер.ад галадаць.
2.узнач.наз.галада́ючы, ‑ага, м.; галада́ючая, ‑ай, ж. Той (тая), хто галадае. Спектакль ставіўся ў фонд дапамогі галадаючым.Вітка.
3.Дзеепрысл.незак.ад галадаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)