камандзірава́ны і камандзіро́ваны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад камандзіраваць.
2. у знач. прым. Які атрымаў камандзіроўку. / у знач. наз. камандзірава́ны і камандзіро́ваны, ‑ага, м.; камандзірава́ная і камандзіро́ваная, ‑ай, ж. Гасцініца для камандзіраваных.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)