dumny

1. ганарлівы, горды;

dumny z dzieci — ён ганарыцца дзецьмі;

2. ганарысты, фанабэрысты;

dumny jak paw — ганарысты як паўлін (індык)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пуры́шка ’парэчка’ (Адм.): заружавеўшыся, маўляў, пурышкі на ясным сонцы (Лёсік) сюды ж, магчыма, і рус. пуры́ш ’індык’. Відаць, узыходзіць да *pyriti/*puriti ’смажыць, пячы’, параўн. серб.-харв. пу̏рити ’падсмажваць’, укр. пи́рити ’чырванець ад гневу’, славен. piriti se ’чырванець (ад злосці)’, польск. zapyrzyć się ’зачырванецца’, в.-луж. pyrić ’паліць’, што да *pyrь ’агонь’ (Куркіна, Этимология–1994–1996, 202–203); інакш адносна рускага слова Фасмер, 3, 410 (< рус. пы́рить ’тапырыць пер’е’). Паводле Трубачова (Зб. памяці Талстога, 1, 309), зыходнае *puriti з першапачатковым значэннем ’пячы, грэць’ захавалася толькі ў прыставачных утварэннях, куды адносяцца рус. дыял. опу́ри́ть ’абдаць мачой’ і пад. Параўн., аднак, рус. дыял. пу́рить ’мачыцца’ і папярэдняе слова. Не выключана, што з’яўляецца адаптаваным паланізмам, параўн. польск. porzeczki ’парэчкі’ (Арашонкава–Чабатар, Адм.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

балбата́ць несов., разг.

1. болта́ть, тарато́рить, балабо́лить;

2. болта́ть, говори́ть глу́пости;

3. (говорить громко, но невнятно) лопота́ть, долдо́нить;

не разбярэ́ш, што ён ~бо́ча — не разберёшь, что он лопо́чет (долдо́нит);

~бо́ча, як інды́к — лопо́чет, как индю́к;

4. (о воде и т.п.) бу́лькать, клокота́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sträuben

1.

vt тапы́рыць, шчаці́ніць

der Тrúthahn sträubte die Fédern — інды́к распушыў пе́р’і

2.

(sich)

1) тапы́рыцца, шчаці́ніцца

die Háare ~ sich vor Entsétzen — валасы́ ста́лі ды́бам ад жа́ху

2) (gegen A) супраціўля́цца (чаму-н.); упа́рціцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)