Кудрявцев В. Н. (юрыст) 4/568; 5/535

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

practitioner

[prækˈtɪʃənər]

n.

практыку́ючы ле́кар або́ юры́ст

a general practitioner — ле́кар з агу́льнай пра́ктыкай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аналізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак., што.

Рабіць аналіз чаго‑н. Аналізаваць змест урока. Аналізаваць хімічнае рэчыва. □ [Лабановіч:] — Я пачынаю аналізаваць самога сябе і вынікалі застаюся незадаволены. Колас. [Калатухін:] Як юрыст, вы павінны ўмець аналізаваць факты. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

jurist

[ˈdʒʊrɪst]

n.

1) юры́ст -а m., юры́стка f.

2) студэ́нт або́ вы́пускнік юрыды́чнага факультэ́ту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

prawnik

м.

1. юрыст;

2. разм. студэнт юрыдычнага факультэта

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рамані́ст ​1, ‑а, М ‑сце, м.

Пісьменнік, аўтар раманаў. Раман «Вайна пад стрэхамі» сведчыць аб высокім майстэрстве маладога раманіста. Дзюбайла.

рамані́ст ​2, ‑а, М ‑сце, м.

1. Спецыяліст па раманістыцы ​2.

2. Юрыст, спецыяліст па рымскаму праву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Арлоўскі А. В. (юрыст) 1/112; 5/254; 7/182

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

БАСЕ́ЦКІ Іван Ігнатавіч

(н. 2.1.1945, в. Люціна Валожынскага р-на Мінскай вобл.),

бел. вучоны-юрыст. Д-р юрыд. н. (1991), праф. (1992). Засл. юрыст Беларусі (1995). Скончыў БДУ (1974). У 1969—77 працаваў у органах унутр. спраў, з 1988 нам. нач. Акадэміі міліцыі МУС Рэспублікі Беларусь. Даследуе праблемы крымін. права і працэсу, крыміналістыкі і аператыўна-вышуковай дзейнасці. Аўтар падручнікаў і дапаможнікаў гэтай тэматыкі.

т. 2, с. 340

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

адвака́т

(лац. advocatus)

1) юрыст, які абараняе інтарэсы абвінавачанага на судзе; абаронца;

2) перан. той, хто заступаецца за каго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рамані́ст​2

(ад лац. romanus = рымскі)

1) спецыяліст па мовах і літаратурах раманскіх народаў;

2) юрыст, спецыяліст па рымскаму праву.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)