расшчэ́піна, ‑ы, ж.

Вялікая шчыліна, расколіна ў чым‑н. Стаялі дубы .., у расшчэпінах якіх ляжалі наваленыя бурай асіны. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

szczelina

ж. шчыліна, расколіна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

szpara

ж. шчыліна; зазор

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зама́зацца, ‑мажуся, ‑мажашся, ‑мажацца; зак.

1. Заляпіцца чым‑н. вязкім, ліпкім. Шчыліна добра замазалася.

2. Разм. Забрудзіцца, запэцкацца. Плацце замазалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зазо́р​II м., техн. зазо́р, -ру м.; (щель) шчы́ліна, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

keyhole

[ˈki:hoʊl]

n.

замо́чная шчы́ліна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

crevice [ˈkrevɪs] n. шчы́ліна, раско́ліна (у скале, сцяне і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pore​1 [pɔ:] n.

1. biol. по́ра

2. geol. по́ра, шчы́ліна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

szparka

ж. невялікая шчыліна, шчылінка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

głośnia

ж. анат. галасавая шчыліна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)