zgrywus

м. разм. жартаўнік, жартун; смяхун; штукант, штукар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Táusendkünstler

m -s, - штука́р на ўсе шту́кі, ру́кі на ўсе шту́кі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Manipulátor

m -s, -tóren

1) ілюзіяні́ст, фо́куснік, штука́р

2) тэх. маніпуля́тар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

błazen

м.

1. клоун; паяц;

2. блазан, штукар; камедыянт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

до́ка прост. ма́йстар, -тра м., знато́к, род. знатака́ м., маста́к, -ка́ м.; штука́р, -ра́ м.; обл. до́ка, -кі м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гі́льдыя, ‑і, ж.

1. У сярэдневяковай Еўропе — аб’яднанне купцоў або рамеснікаў, якое абараняла інтарэсы або цэхавыя прывілеі сваіх членаў.

2. У царскай Расіі — адзін з трох саслоўнападатковых разрадаў, на якія падзялялася купецтва ў залежнасці ад велічыні капіталу. Купец першай гільдыі.

•••

Першай гільдыі — пра чалавека з крайнім праяўленнем якіх‑н. якасцей. Штукар першай гільдыі.

[Ад ням. Gilde — таварыства.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wand

[wɑ:nd]

n.

пруто́к -ка́ m.; па́лачка f.

The magician waved his wand — Штука́р махну́ў сваёю па́лачкай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зате́йник

1. (выдумщик) вы́думшчык, -ка м., штука́р, -ра́ м.; заба́ўнік, -ка м.;

2. (инициатор забав) заба́ўнік, -ка м., арганіза́тар заба́ў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

chytrus

м.

1. хітрун; хітрок; штукар;

2. разм. скнара; жмут

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

jester

[ˈdʒestər]

n.

1) жартаўні́к -а́ m.

2) прыдво́рны бла́зен -на, бла́зан -на, штука́р -а́, фігля́р -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)