шанава́цца несов.

1. (быть осторожным) бере́чься; блюсти́ себя́;

2. страд. бере́чься; щади́ться; чти́ться; почита́ться; уважа́ться; см. шанава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Прэ́ндаваць ’паважаць, шанаваць’ (брагін., З нар. сл.; Ян.). Укр. жытом. прэндовать ’прызнаваць’. Гл. апрандаваць (з цяжка вытлумачальным пераносам націску).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hóch schätzen

vt глыбо́ка шанава́ць, глыбо́ка паважа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

look up to

шанава́ць каго́, захапля́цца кім-чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

respect​2 [rɪˈspekt] v.

1. (for) паважа́ць, шанава́ць

2. выко́нваць, не паруша́ць;

respect the law не паруша́ць закон

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Сацава́ць ’шанаваць, паважаць’ (дзятл., Сл. рэг. лекс.). З польск. szacować ’цаніць, ацэньваць’, ’паважаць’; польск. з ням. schätzen < Schatz ’скарб’, гл. Брукнер, 538.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

revere

[rɪˈvɪr]

v.t.

глыбо́ка шанава́ць; мо́цна паважа́ць; ста́віцца з паша́най

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

disesteem

[,dɪsəˈsti:m]

1.

v.

не шанава́ць

2.

n.

непаша́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дорожи́ть несов.

1. (высоко ценить) даражы́ць;

на рабо́те им дорожат на рабо́це ім даража́ць;

2. (беречь) даражы́ць (кім, чым), шанава́ць (каго, што);

дорожи́ть свои́м здоро́вьем даражы́ць сваі́м здаро́ўем, шанава́ць сваё здаро́ўе.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wielbić

незак.

1. славіць;

2. шанаваць, паважаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)