Stla

f -, Stlen паланці́н, шыро́кі ша́лік (з воўны, карункаў і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

muffler

[ˈmʌflər]

n.

1) шаль -я, ша́лікm.

2) глушы́льнік -а m. (такса́ма ў аўтамабі́лі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Бінда́лікі1 ’найніжэйшы гатунак карунак’ (Шн.). Мабыць, з польск. bindalikшалік, пояс, стужка і г. д.’ (а гэта да ням. Bändel, с.-лац. bendellum, гл. Варш. сл., 1, 156; Брукнер, 27). Параўн. яшчэ Шалудзька, Нім., 21 (які прыводзіць бярындаўскае бѣндаликъ < польск. bindalik).

Бінда́лікі2 ’думкі; патаемныя жаданні’ (Бяльк.). Магчыма, як метафара, звязана з біндалікі1 (гл.): ’карункі’ → ’заблытаныя, хітрыя думкі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абмата́ць сов., в разн. знач. обмота́ть;

а. галаву́ ручніко́м — обмота́ть го́лову полоте́нцем;

а. ша́лік вако́л шы́і — обмота́ть шарф вокру́г ше́и

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

scarf

[skɑ:rf]

n.

1) шаль -я m., ша́лікm., ху́стачка f.

2) га́льштук -а m. (як у ска́ўтаў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перакруці́ць, -учу́, -у́ціш, -у́ціць; -у́чаны; зак., што.

1. Павярнуць кругом, процілеглым бокам, канцом.

П. педалі.

2. Звіць вельмі туга, крута; сапсаваць празмерным закручваннем.

П. вужышча.

П. кран.

3. Наматаць на што-н. другое або іначай.

П. шалік на шыі.

4. перан. Перайначыць, зрабіць на свой лад (разм.).

Новыя абставіны ўсё перакруцілі.

5. перан. Сказіць, змяніць змест, форму чаго-н. (разм.).

П. чые-н. словы.

|| незак. перакру́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

stole

I [stoʊl]

n.

ша́лікm., накі́дка f.

mink stole — накі́дка з но́ркавага фу́тра

II [stoʊl]

v., p.t. of steal

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

раскруці́ць, -ручу́, -ру́ціш, -ру́ціць; зак.

1. што. Развіць звітае, скручанае.

Р. дрот.

2. што. Разгарнуць, разраўняць (што-н. скручанае).

Р. вуду.

3. што. Разгарнуць, зняць (што-н. наматанае, накручанае).

Р. шалік.

4. што. Прымусіць круціцца з узрастаючай хуткасцю.

Р. кола.

5. што. Пашырыць у дыяметры.

Р. дзірку.

6. перан., каго. Зрабіць каго-н. вядомым, папулярным (разм.).

Р. маладога спевака.

|| незак. раскру́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раскру́чванне, -я, н. і раскру́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обмо́тать сов. абмата́ць, мног. паабмо́тваць, абкруці́ць, мног. паабкру́чваць;

обмо́тать шарф вокру́г ше́и абмата́ць (абкруці́ць) ша́лік вако́л шы́і;

обмо́тать го́лову платко́м абмата́ць (абкруці́ць) галаву́ ху́сткай;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пры́хваткамі, прысл.

У перапынках паміж іншымі справамі і заняткамі; нерэгулярна, урыўкамі. Паэма пісалася прыхваткамі, аўтара часта адрывалі грамадскія абавязкі, нямала часу забіралі палітычныя злабадзённыя вершы і публіцыстычныя артыкулы. У. Калеснік. — Дык калі ж я табе шалік зраблю? Толькі прыхваткамі і раблю... Васілевіч. Раней не даводзілася, каб па-людску сеў ды пад’еў, а ўсё прыхваткамі, на хаду. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)