Tóbsucht

f - шале́нства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

взбеси́ть сов. узвар’ява́ць, прыве́сці ў шале́нства; (разозлить) узлава́ць, угняві́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

водобоя́знь ж., мед. вадабо́язь, -зі ж., шале́нства, -ва ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шалёнасць, ‑і, ж.

Тое, што і шаленства (у 2 знач.). — Як? — ускінуўся Понтус, не стрымаўшы сябе і наліваючыся шалёнасцю. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

infatuated

[ɪnˈfætʃueɪtəd]

adj.

закаха́ны да шале́нства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wścieklizna

ж. мед. шаленства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ві́рус, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Найдрабнейшая няклетачная часціца, што размнажаецца ў жывых клетках і выклікае заразнае захворванне.

В. шаленства.

В. індывідуалізму (перан.).

2. У інфарматыцы: спецыяльная праграма, якая выклікае непаладкі ў рабоце камп’ютара.

|| прым. ві́русны, -ая, -ае.

В. грып.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́марака, ‑і, ДМ ‑рацы, ж.

Тое, што і вар’яцтва, шаленства. // Страта здольнасці разумець тое, што акружае (ад стомленасці, хваробы і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

enrage [ɪnˈreɪdʒ] v. fml (звыч. passive) прыво́дзіць у шале́нства, злава́ць, раз’ю́шваць, гняві́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fury [ˈfjʊəri] n. lit. лю́тасць, шале́нства, раз’ю́шанасць;

fly into a fury раз’ю́шыцца, разлютава́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)