гра́мата, -ы, ДМ -маце, мн. -ы, -мат, ж.

1. Уменне чытаць і пісаць.

Вучыць грамаце.

2. Афіцыйны дакумент.

Даверчая г.

Ахоўная г.

◊

Кітайская грамата (разм.) — пра што-н. незразумелае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

маралізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак.

Прапаведваць строгую мараль; навучаць, чытаць натацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запо́ем нареч. запо́ем;

піць з. — пить запо́ем;

чыта́ць з. — чита́ть запо́ем

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

гра́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Адбітак з часткі друкарскага набору, яшчэ не звярстанага ў старонкі, а таксама сама частка такога набору.

Чытаць гранкі.

|| прым. гра́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

rezitíeren

vt дэкламава́ць, чыта́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

корректу́ра типогр. карэкту́ра, -ры ж.;

держа́ть (пра́вить) корректу́ру чыта́ць (пра́віць) карэкту́ру;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

речитати́в муз. рэчытаты́ў, -ты́ву м.;

говори́ть (чита́ть) речитати́вом гавары́ць (чыта́ць) рэчытаты́вам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

czytywać

незак. пачытваць; чытаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дэкламава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; незак., што.

Выразна, памайстэрску чытаць мастацкія творы.

Д. паэмы Янкі Купалы.

|| зак. прадэкламава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны.

|| наз. дэклама́цыя, -і, ж.; прым. дэкламацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

агавары́цца, -вару́ся, -во́рышся, -во́рыцца; зак.

1. Зрабіць агаворку; загадзя папярэдзіць, растлумачыць.

Перш як чытаць даклад, трэба а.

2. Памылкова сказаць не тое, што трэба.

А. ад хвалявання.

|| незак. агаво́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)