БЧ (Беларуская чыгунка) Belarussische Eisenbahn

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аднакале́йка, ‑і, ДМ ‑лейцы; Р мн. ‑леек; ж.

Разм. Аднакалейная чыгунка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднарэ́йкавы, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з адной рэйкавай лініі. Падвесная аднарэйкавая чыгунка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

метрапалітэ́н, ‑а, м.

Гарадская электрычная чыгунка, звычайна падземная. У Мінску будуецца метрапалітэн.

[Фр. métropolitain — які ёсць у сталіцы, ад лац. і грэч. mētropolis — галоўны горад, сталіца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

interurban

[,ɪntərˈɜ:rbən]

adj.

міжгаро́дні (аўто́бус, чыгу́нка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

акружны́ (расположенный по окружности) окружно́й;

~на́я чыгу́нка — окружна́я желе́зная доро́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Турксі́б м. (Туркеста́на-Сібі́рская чыгу́нка) Туркси́б (Туркеста́но-Сиби́рская желе́зная доро́га)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падзе́мка, ‑і, ДМ ‑мцы; Р мн. ‑мак; ж.

Уст. Падземная чыгунка (пра метрапалітэн).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ширококоле́йный ж.-д. шырокакале́йны;

ширококоле́йная желе́зная доро́га шырокакале́йная чыгу́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Куле́йка ’чыгунка’ (Сцяшк.) < польск. kolejka.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)