перапрацава́цца, -цу́юся, -цу́ешся, -цу́ецца; -цу́йся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Ператварыцца ў што-н. у выніку якіх-н. працэсаў, апрацоўкі.

Чыгун перапрацаваўся ў сталь.

2. Ператаміцца ў працэсе працы (разм.).

|| незак. перапрацо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́ўкі, ‑ая, ‑ае.

Які добра куецца, паддаецца каванню. Коўкае жалеза. Коўкі чыгун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пірафера́ль

[ад піра- + фера + ал(юміній)]

гарачаўстойлівы чыгун са змяшчэннем 30 % алюмінію.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

żeleźniak

м. чыгун (гаршчок); чыгунок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пабяля́ны, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты ўнутры тонкім слоем палівы, эмалі. Пабяляны збан. Пабяляны чыгун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пачыгу́ннець ’пасівераць’ (Ян.). Да па‑ і чыгун (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Піго́лік ’чыгун’ (лельч., Мат. Гом.). Няясна. Магчыма, з італ. piccolo ’малы’, тут: ’маленькі гаршчок’ > ’чыгунчык’ > ’чыгун’, параўн. польск. pikui ’маленькае касое акенца ў каморы’, pikuiа ’дробязь, рэч без вартасці’, ці з чэш. pikitla ’дробная манета’ < ’пал. piccola ’малая’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адбе́льваць

1. (палатно) bléichen vt;

2. (чыгун) vórfrischen vt, wéißen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пераро́бны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які перароблівае што‑н. Пераробны завод чорнай металургіі. // Які ідзе ў пераробку. Пераробны чыгун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вядзёрны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да вядра. Вядзёрнае дно.

2. Ёмістасцю ў адно вядро. Вядзёрны бачок. Вядзёрны чыгун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)