пія́на

(іт. piano)

муз. ціха, не моцна (проціл. фортэ).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

піяні́сіма

(іт. pianissimo)

муз. вельмі ціха, цішэй, чым піяна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

hush​3 [hʌʃ] interj. ці́ха!; замаўчы́!; сці́хні!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spokojnie

спакойна; ціха;

(tylko) spokojnie! — спакойна!; ціха!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пія́на (спец.).

1. нескл., н. Няпоўная сіла музычнага гуку.

Мяккае п.

2. прысл. Ціха, у няўпоўную сілу музычнага гуку; проціл. фортэ.

Іграць п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хіхі́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Спадцішка або ціха смяяцца.

Чаго ты хіхікаеш?

|| аднакр. хіхі́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. хіхі́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скавыта́ць, -вычу́, -вы́чаш, -вы́ча; -вычы́; незак.

1. Пра сабаку: жаласна павіскваць, ціха ныць.

2. перан. Крыўдзіцца, скардзіцца, плакаць (разм., зневаж.).

|| наз. скавыта́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

негро́мко нареч. нягу́чна, няго́ласна, нямо́цна; (тихо) ці́ха.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ти́хо нареч., безл., в знач. сказ. ці́ха.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укро́мно нареч. заці́шна; (уютно) уту́льна; (тихо) ці́ха;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)