во́локом нареч. по́цягам, во́лакам;

тащи́ть во́локом цягну́ць по́цягам (во́лакам).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

тяну́ть несов.

1. в разн. знач. цягну́ць; (о весе — ещё) ва́жыць;

тяну́ть ка́бель цягну́ць ка́бель;

расте́ние тя́нет из по́чвы вла́гу раслі́на ця́гне з гле́бы ві́льгаць;

тяну́ть в себя́ во́здух цягну́ць у сябе́ паве́тра;

тяну́ть де́ло цягну́ць спра́ву;

тяну́ть пе́сню цягну́ць пе́сню;

тяну́ть серебро́ спец. цягну́ць серабро́;

печь хорошо́ тя́нет печ до́бра ця́гне;

тя́нет купа́ться безл. ця́гне купа́цца;

тя́нет хо́лодом безл. ця́гне хо́ладам;

вот куда́ он тя́нет вось куды́ ён ця́гне;

тюк тя́нет де́сять килогра́ммов цюк ця́гне (ва́жыць) дзе́сяць кілагра́маў;

2. (о запахе) цягну́ць, не́сці, зано́сіць, аддава́ць; (о неприятном запахе) патыха́ць;

3. (воровать) разг. цягну́ць, кра́сці;

◊

тяну́ть жи́лы жы́лы дастава́ць;

тяну́ть каните́ль валаво́дзіць;

тяну́ть ля́мку цягну́ць ля́мку;

тяну́ть рези́ну мару́дзіць, валаво́дзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

клёк, -у, м. (разм.).

1. Розум, развага.

У гэтага чалавека к. ёсць.

2. Жыццёвая сіла; сокі.

Нельга ж цягнуць з чалавека апошні к.

◊

Не мець клёку ў галаве (разм., пагард.) — пра чалавека, у якога няма розуму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сквози́ть​I несов., безл. прадзіма́ць, цягну́ць, прайма́ць;

в окно́ начина́ет сквози́ть з акна́ пачына́е цягну́ць (прадзіма́ць);

тут сквози́т тут прадзіма́е (ця́гне, прайма́е).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

níederziehen

* vt цягну́ць уні́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

буксі́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Судна, якое буксіруе іншыя судны, плыты.

2. Канат або стальны трос для буксіроўкі.

Цягнуць на буксіры.

◊

Браць на буксір каго (разм.) — памагаць каму-н., хто адстае ў выкананні чаго-н.

|| прым. буксі́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

во́лакам прысл schléifend;

цягну́ць во́лакам schléifen vt, schléifend schléppen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

перасе́лы, ‑ая, ‑ае.

Які перасядае, перарываецца ў горле. — Мы, Даша, пагаварылі тут... — пераселым голасам сказаў .. [Загурспі]. — Дакуль жа цягнуць. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mítschleppen

vt цягну́ць за сабо́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

тане́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Абл. Танчэць. Лейкі цягнуць з-пад лубу Жывіцу густую, І, здаецца, Ствалы пачынаюць танець. Свірка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)